«Είναι δυστύχημα το γεγονός ότι οι ιστορικοί τείνουν συνήθως να εγκαταλείπουν τη μελέτη του Χριστιανισμού (είτε αυτή άφορα την ιστορία της διαμόρφωσης του δόγματος είτε πρόκειται για κοινωνική ιστορία του κινήματος) στους θεολόγους—διότι αυτοί οι τελευταίοι όχι μόνο δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένοι για τη διεκπεραίωση μιας συνεπούς ιστορικής μελέτης, αλλά έχουν και εγγενείς αντιστάσεις απέναντι στην ιστορική εκδοχή της αλήθειας, οφειλόμενες στην απολογητική σχέση τους προς το δόγμα. Εν πάση περιπτώσει, σημαντικά βήματα έχουν γίνει τα τελευταία είκοσι με τριάντα χρόνια προς αυτήν την κατεύθυνση, κυρίως από την αγγλοσαξονική σχολή, και η ερευνητική εμπειρία αυτού του επιστημονικού κλάδου ευτύχησε να βρει έναν προικισμένο και γόνιμο Ελληνα συνεχιστή στο πρόσωπο του Δημήτρη Κυρτάτα. Αυτός ο συνεπής και οξύτατα κριτικός ερευνητής έχει αφιερώσει τις επιστημονικές του δυνάμεις στη διερεύνηση της όψιψης αρχαιότητας και μας έχει δώσει μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία μια σειρά από σημαντικές μελέτες πάνω στη δουλειά και στον δουλοκτητικό τρόπο παραγωγής στη διαμόρφωση των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων, στη λειτουργία των χρησμών και της προφητείας στην ύστερη αρχαιότητα στην αποκαλυπτική φιλολογία και την Αποκάλυψη του Ιωάννη».* Φώτης Τερζάκης,
«Οι κοινότητες των πρώτων Χριστιανών: Οξυδερκής μελέτη του Δ. Κυρτάτα: "Επίκρισις: η κοινωνική δομή των χριστιανικών κοινοτήτων"»,
Η Καθημερινή, 6ης Ιουνίου 1997.
[Ελληνικά/Greek PDF]
No comments:
Post a Comment