.

Saturday, May 14, 2011

‎Is the ‎‎Lord‎‎ יהוה ‎
‎identified with the Lord Jesus? /

Ταυτίζεται ο ‎‎Κύριος‎ יהוה ‎
‎με τον Κύριο Ιησού;


When the first Jewish Christians called Jesus 'Lord,' it was probably with reference to his messiahship. God had anointed Jesus as the eschatological ruler and judge. Psalm 110:1 may well have played an important part in the origin of 'Lord' as a christological title. In no sense did it identify Jesus the Messiah with God (in Ps 110:1 the distinction is clear between ˀadōnāy –Yahweh– and ˀadōnî –the one who is David's lord, the Messiah). But it did indicate that Jesus exercised God's royal and judicial authority. As God's anointed representative he was to carry out the divine function of eschatological judgment and salvation. Therefore it was natural to transfer to him the Old Testament prophecies of God's eschatological coming in judgment, and at this point his title 'Lord' –indicating his royal and judicial authority as God's anointed one– coaslesced with God's name 'Lord' (the substitute for the tetragrammaton), which indicated God's royal and judicial authority. As the one who exercises God's authority at the last day, the divine name in prophecies of the last day can refer to him. This was not a general identification of Jesus with God, but a functional identification of him with God in his eschatological coming to judge and to save.


Όταν οι πρώτοι Ιουδαίοι Χριστιανοί αποκάλεσαν τον Ιησού "Κύριο" επρόκειτο πιθανότατα για αναφορά στη μεσσιανικότητά του. Ο Θεός είχε χρίσει τον Ιησού ως τον εσχατολογικό άρχοντα και κριτή. Ο Ψαλμός 110:1 μπορεί κάλιστα να έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προέλευση του "Κυρίου" ως χριστολογικού τίτλου. Με καμία έννοια δεν ταύτιζε τον Ιησού τον Μεσσία με τον Θεό (στον Ψαλμό 110:1 η διάκριση είναι ξεκάθαρη μεταξύ του ˀαδωνάι –του Ιαχβέκαi του ˀαδωνί εκείνου που είναι ο κύριος του Δαβίδ, ο Μεσσίας). Αλλά όντως υποδήλωνε ότι ο Ιησούς ασκούσε τη βασιλική και δικαστική εξουσία του Θεού. Ως χρισμένος εκπρόσωπος του Θεού επρόκειτο να επιτελέσει το θεϊκό καθήκον της εσχατολογικής κρίσης και σωτηρίας. Συνεπώς, ήταν φυσικό να μεταβιβαστούν σε αυτόν οι παλαιοδιαθηκικές προφητείες της εσχατολογικής έλευσης του Θεού για κρίση και τότε ήταν που ο τίτλος "Κύριος" –που υποδηλώνει τη βασιλική και δικαστική εξουσία του χρισμένου του Θεού– συγχωνεύθηκε με το όνομα του Θεού "Κύριος" (το υποκατάστατο του τετραγράμματου), το οποίο υποδείκνυε τη βασιλική και τη δικαστική εξουσία του Θεού. Ως εκείνος που ασκεί την εξουσία του Θεού την τελευταία ημέρα, το θεϊκό όνομα στις προφητείες σχετικά με την τελευταία ημέρα είναι δυνατό να αναφέρεται σε αυτόν. Αυτό δεν αποτελεί ολική ταύτιση του Ιησού με τον Θεό, αλλά λειτουργική ταύτισή του με τον Θεό κατά την εσχατολογική έλευσή του για να κρίνει και να σώσει.

* Richard Bauckham,
[Ο Ιούδας και οι Συγγενείς του Ιησού στην Πρώιμη Εκκλησία],
T&T Clark International, 1990/2004,
pp./σσ. 300, 301.

No comments: