 |
Pietro Alcionio, Medices legatus; sive, De exilio Libri duo, J. Gleditsch, 1707, p./σ. 69. [Latin/Λατινικά, PDF] |
'I was told when a boy,' writes Petrus Alcyonius in the 16th Century, 'by Demetrius Chalcondyles, that the priests of the Greek Church had such influence with the Byzantine Emperors that they burnt at their request a large number of the works of the old Greek poets, particularly those which dealt with the passions, obscenities, and follies of lovers, and thus perished the plays of Menander, Diphilus, Apollodorus, and Alexis, and the poems of Sappho, Erinna, Anacreon, Mimnermus, Βion, Alcman, and Alcaeus.'
* J. M. Edmonds,
Lyra Graeca; being the remains of all the Greek lyrik poets from Eumelus to Timotheus excepting Pindar,
London Heinemann,
vol. 3, p. 679/τόμ. 3, σ. 679.
[English/Αγγλικά, PDF]
 |
| Demetrios Chalkondyles / Δημήτριος Χαλκοκονδύλης |
Ύστερα υπάρχει η επίδραση του χριστιανισμού, συχνά δυσμενής. Ο ανθρωπιστής Πέτρος Αλκυόνιος (1486-1527), καθηγητής των Ελληνικών στη Φλωρεντία, γράφει: «Όταν ήμουν ακόμα νέος, πληροφορήθηκα από το Δημήτριο Χαλκοκονδύλη ότι οι ιερείς της ελληνικής εκκλησίας είχαν μια τόσο μεγάλη επίδραση στους αυτοκράτορες, ώστε πήραν την άδεια να κάψουν ένα μεγάλο αριθμό έργων αρχαίων ποιητών, ιδιαίτερα εκείνων, που πραγματεύονταν πάθη, ασχημοσύνες και ερωτικές ανοησίες. Έτσι χάθηκαν τα θεατρικά έργα του Μενάνδρου, του Διφίλου, του Απολλοδώρου και του Αλέξιδος όπως και τα ποιήματα της Σαπφούς, της Ηρρίνης, του Ανακρέοντος, του Μιμνέρμου, του Βίωνος, του Αλκμάνος και του Αλκαίου». Ο νεαρός θα κατάλαβε λάθος αυτά που ο περίφημος φιλόλογος τού είπε ή ο Χαλκοκονδύλης δέ θα ήταν καλά πληροφορημένος, γιατί πολλοί από τους ποιητές που μνημονεύει είχαν κιόλας εξαφανιστεί, πριν ο ορθόδοξος κλήρος μπορέσει να ασκήσει πάνω στους χριστιανούς αυτοκράτορες μια τόσο ολέθρια επίδραση.
* Bernhard Abraham van Groningen,
Πραγματεία περί της ιστορίας και της κριτικής των ελληνικών κειμένων,
Ακαδημία Αθηνών, 1980,
σσ. 62, 63.
No comments:
Post a Comment