Tetragrammaton:
The irony of
the name that has a name! /
Το Τετραγράμματο:
Η ειρωνεία
του ονόματος που έχει όνομα!
The Tetragrammaton - the ‘explicit’ Name, Shem Hamephorash - is privileged. This privilege consists in this strange condition for a name of having never to be pronounced (except at the moment in which the high priest enters the Holy of Holies, on the so-called Day of Atonement - that is to say, for post-exilic Judaism, never). The name Adonai - which, in its turn, must not be pronounced in vain - is the name of the Tetragrammaton. The name has a name!
Το Τετραγράμματο - το ‘ρητό’ Όνομα, Σεμ Χαμεφοράς - είναι προνομιούχο. Το προνόμιό του συνίσταται στην παράξενη κατάσταση που θα μπορούσε να περιέλθει ένα όνομα κατά την οποία δεν πρέπει πότε να προφέρεται (εκτός από τη στιγμή κατά την οποία ο αρχιερέας εισέρχεται στα Άγια των Αγίων, στη λεγόμενη Ημέρα της Εξιλέωσης - δηλαδή, όσον αφορά στον μεταιχμαλωσιακό Ιουδαϊσμό, ποτέ). Το όνομα Αδονάι - το οποίο κι αυτό δεν πρέπει να προφέρεται μάταια - είναι το όνομα του Τετραγράμματου. Το όνομα έχει όνομα!
No comments:
Post a Comment