There is a striking identity of ideas in these passages: The 'Beginning' of Gen 1:1 is none other than the Logos of God, who also is the Wisdom speaking in Prov 8:22 and calling herself 'Beginning'. As we shall see when we study the fullest and most explicit statement of this idea in Theophilus (Ad Autolycum II.10, 18, 22), this combination of Prov 8:22 (Wisdom calling herself 'Beginning') and Gen 1:1 (God creating en archee = by Wisdom) is entirely Jewish. So is the identification of Wisdom with Logos. In other words, what has often been called the Hellenistic Logos-Christology of the Apologists is really a piece of Jewish-biblical tradition. Logos Christology is Wisdom Christology, and as such runs through the main apologias as a grand main theme.
Υπάρχει χτυπητή ταύτιση ιδεών σε αυτά τα αποσπάσματα: Η "Αρχή" του Γένεση 1:1 δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο Λόγος του Θεού, ο οποίος είναι επίσης η Σοφία που μιλάει στις Παροιμίες 8:22 και αποκαλεί τον εαυτό της "Αρχή". Όπως θα δούμε κατά την εξέταση της πληρέστερης και πιο ρητής δήλωσης αυτής της ιδέας στον Θεόφιλο (Προς Αυτόλυκον II.10, 18, 22), αυτός ο συνδιασμός του Παροιμίες 8:22 (η Σοφία που αποκαλεί τον εαυτό της "Αρχή") και του Γένεση 1:1 (ο Θεός που δημιουργεί εν αρχή = μέσω της Σοφίας) είναι εντελώς ιουδαϊκός. Το ίδιο ισχύει και με την ταύτιση της Σοφίας με τον Λόγο. Με άλλα λόγια, αυτό που συχνά έχει περιγραφεί ως Ελληνιστική Χριστολογία του Λόγου στους Απολογητές στην πραγματικότητα αποτελεί κομμάτι της ιουδαιοβιβλικής παράδοσης. Η Χριστολογία του Λόγου είναι η Χριστολογία της Σοφίας και ως τέτοια διατρέχει τις κυριότερες απολογίες ως το κατ' εξοχήν κύριο θέμα.
No comments:
Post a Comment