It is true, of course, that common sense usually has it that a suicide requires active performance, meaning that only if someone kills himself should the act be deemed a suicide. But there are several cases where people actually do not kill themselves but still die by suicide. Someone who attacks a policemen with the intent to be shot, or who skies in a dangerous area to be buried under an avalanche, does not kill himself but performs a suicide. On the other hand, not every case of death that is due to the rejection of medical treatment is therefore a case of suicide by omission. There needs to be a desire to die. For instance, if a Jehovah's Witness refuses a required blood transfusion, he does not act on the basis of a desire to die, but out of respect for God's commands. Hence, for a suicide it is not the means of death that are important, but whether there is a desire to die and an alternative option that does not (directly) lead to death.
Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι η κοινή γνώμη συνήθως θεωρεί ότι η αυτοκτονία απαιτεί ενεργή διάπραξη, που σημαίνει ότι μόνο αν κάποιος σκοτώσει εαυτόν θα πρέπει η πράξη να λογιστεί ως αυτοκτονία. Αλλά υπάρχουν διάφορες περιπτώσεις στις οποίες οι άνθρωποι δεν σκοτώνουν εαυτούς πραγματικά αλλά και πάλι πεθαίνουν αυτοκτονώντας. Κάποιος που επιτίθεται σε αστυνομικό με την πρόθεση να τον πυροβολήσουν ή κάποιος που κάνει σκι σε επικίνδυνη περιοχή με κίνδυνο να θαφτεί κάτω από μια χιονοστιβάδα, δεν σκοτώνει εαυτόν αλλά διαπράττει αυτοκτονία. Από την άλλη μεριά, δεν είναι κάθε περίπτωση θανάτου εξαιτίας άρνησης ιατρικής περίθαλψης κατά συνέπεια περίπτωση αυτοκτονίας από αμέλεια. Πρέπει να υφίσταται επιθυμία να πεθάνει. Για παράδειγμα, αν ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά αρνείται μια απαιτούμενη μετάγγιση αίματος, δεν ενεργεί βάσει επιθυμίας να πεθάνει αλλά από σεβασμό για τις εντολές του Θεού. Συνεπώς, σε μια αυτοκτονία δεν είναι ο τρόπος θανάτου το σημαντικό αλλά το κατά πόσον υπάρχει επιθυμία να πεθάνει και η εναλλακτική επιλογή που δεν οδηγεί (άμεσα) στο θάνατο.
3 comments:
"κάποιος που κάνει σκι σε επικίνδυνη περιοχή με κίνδυνο να θαφτεί κάτω από μια χιονοστιβάδα, δεν σκοτώνει εαυτόν αλλά διαπράττει αυτοκτονία"
"δεν είναι κάθε περίπτωση θανάτου εξαιτίας άρνησης ιατρικής περίθαλψης κατά συνέπεια περίπτωση αυτοκτονίας από αμέλεια. Πρέπει να υφίσταται επιθυμία να πεθάνει"
Δεν αμφισβητώ την ύπαρξη καλύτερων "επιχειρημάτων" κατά της μετάγγισης αίματος, αλλά το παραπάνω αποτελεί τουλάχιστον αντίφαση.
Νομίζω ότι είναι σαφής η διαφορά που θέτει ο συγγραφέας (πιθανόν θα βοηθούσε να δείτε και το συγκείμενο). Η ειδοποιός διαφορά είναι (α) το κίνητρο και (β) η επίγνωση του κινδύνου.
Ο Μάρτυρας του Ιεχωβά (ΜτΙ) παίρνει την απόφαση ότι αν και εφόσον προκύψει ζήτημα μετάγγισης αίματος στη διάρκεια της ζωής του θα ενεργήσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Δεν θέτει, δηλαδή, τον εαυτό του σε επικίνδυνη περιοχή εξ ορισμού (όπως ο σκιέρ δίπλα στη χιονοστιβάδα που είναι προβλέψιμα τα αποτελέσματα).
Και εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν και είναι μικρή η πιθανότητα να υπάρξει τέτοιος κίνδυνος στη ζωή καθενός ΜτΙ.
The Watchtower Society’s absolute prohibition of blood transfusions rests on an exegetical foundation that simply cannot bear the weight the organization places on it, and the resulting ethical consequences are grave. Scripture nowhere equates the Old-Testament dietary ban on ingesting animal blood with the modern medical practice of transfusing human blood, which neither nourishes the body through digestion nor profanes a sacrificial rite. Genesis 9 and Leviticus 17 address the ritual handling of slaughtered animals, not the clinical rescue of a living patient whose own circulatory volume has been catastrophically depleted. When the Jerusalem council later asked Gentile converts to “abstain from blood,” the context was table fellowship with Jewish believers and the avoidance of idolatrous temple feasts, not a blanket rule that would forbid life-saving medicine two millennia later. Ironically, the Society itself once treated vaccinations and organ transplants in the same rigid manner—until it reversed those policies without acknowledging the many lives needlessly jeopardized in the interim.
Even if one grants the Witness reading for argument’s sake, the Society’s claim that accepting a transfusion forfeits “everlasting life” is theologically indefensible. In the New Testament eternal life is God’s unmerited gift, received by faith in Christ, not by scrupulosity over ceremonial restrictions. To tie salvation to a medical procedure is to collapse the gospel into works-righteousness and to burden consciences with a fear that Christ’s atonement was meant to remove. Moreover, treating parental refusal of transfusions for minors as a matter of spiritual loyalty ignores the state’s legitimate interest in protecting a child’s basic right to live—an interest historically affirmed even in jurisdictions that otherwise respect broad religious liberty. The result has been a tragic trail of preventable deaths, dutifully documented in Watchtower periodicals as “martyr” stories, yet rarely revisited when medical advances—such as fractionated blood products or hemoglobin-based oxygen carriers—are later deemed permissible after all.
The Society’s stance is therefore not only exegetically flawed but ethically reckless. It encourages adherents to conflate faithfulness with medical noncompliance, to elevate organizational loyalty above the discernment of a trained conscience, and to relinquish their children’s welfare to a policy that has already shown itself historically malleable. Far from honoring the sanctity of life, the ban risks sacrificing life on the altar of an interpretation the broader Christian and even Jewish communities have never shared. Respect for religious conviction is vital, yet genuine respect also demands the willingness to revisit doctrinal positions that demonstrably imperil human life without clear biblical warrant. Until the Watchtower leadership confronts that responsibility, its followers remain caught between loyalty to an institution and the plain, humane impulse to preserve life—a dilemma the Bible itself never intended them to face.
Post a Comment