Ceterum nomen יהוה [YHWH] Cabaliste veteres ita scribere soliti sunt, ut tres priores litere maiori figura, ultimum ה [He] mi nori scriberetur: ille quidem trium hypostaseon, hec vero hominis Christi indices. Preceptum erat, ne quis illud pronunciaret, quam pervenisset in domum suam : & propterea ab angelis tantum pronunciari posse afferebant, atque a beatis mentibus. Et Christianorum non pauci Iudaicam secuti superstitionem illud pronunciare non audebant. Primus seculo nostro hac superstitione mentes liberavit Sebastianus Castellio, qui in Bibliis suis Iove nomen passim usurpavit. Nam cum in domo nostra, que est Ecclesia, simus, libere etiam Dei nomen efferre possumus, cum nobis filium suum unigenitum in redemptionem dederit.
Moreover, the ancient Kabbalists were accustomed to write the name יהוה [YHWH] in such a way that the first three letters were written with a larger figure, and the last ה [he] with a smaller one: the former indeed being indicators of the three Hypostases, but the latter of the man Christ. It was a rule that no one should pronounce it until he had arrived in his own house; and for that reason, they asserted that it could be pronounced only by angels and by blessed spirits. And not a few Christians, following Jewish superstition, did not dare to pronounce it. Sebastian Castellio was the first in our age to free minds from this superstition, who in his Bibles used the name Jova [i.e., a form of Jehovah] throughout. For since we are in our house, which is the Church, we are able to utter the name of God freely, seeing that He has given us His only begotten Son for redemption.
Επιπλέον, οι αρχαίοι Καββαλιστές συνήθιζαν να γράφουν το όνομα יהוה [ΓΧΒΧ] με τέτοιο τρόπο, ώστε τα τρία πρώτα γράμματα να γράφονται με μεγαλύτερο σχήμα, ενώ το τελευταίο ה [χε] με μικρότερο: τα μεν πρώτα, βεβαίως, ως δείκτες των τριών υποστάσεων, το δε δεύτερο του ανθρώπου Χριστού. Υπήρχε η εντολή να μην το προφέρει κανείς παρά μόνο όταν είχε φτάσει στο σπίτι του· και γι' αυτό ισχυρίζονταν ότι μπορούσε να προφερθεί μόνο από αγγέλους και από ευλογημένες διάνοιες. Και ουκ ολίγοι Χριστιανοί, ακολουθώντας την ιουδαϊκή δεισιδαιμονία, δεν τολμούσαν να το προφέρουν. Πρώτος στην εποχή μας που απελευθέρωσε διανοητικά [ανθρώπους] από αυτή τη δεισιδαιμονία ήταν ο Σεμπαστιάν Καστελιόν, ο οποίος στις Βίβλους του χρησιμοποίησε παντού το όνομα Ιοβά [δηλ. μορφή του Ιεχωβά]. Διότι, εφόσον βρισκόμαστε στο σπίτι μας, που είναι Εκκλησία, μπορούμε ελεύθερα να προφέρουμε το όνομα του Θεού, καθότι μας έδωσε τον μονογενή Του Γιο για τη λύτρωση.
* Theodor Zwinger,
Theatrvm Vitae Hvmanae. 13, Iustitiam religiosam,
Basel 1571,
p. 1921.
Στέφανος Κατσάρκας,
Σεβαστιανός Καστελιόν: Μια μεγάλη ξεχασμένη μορφή
της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης
%20col.%202.png)
Sample pages (Genesis & Exodus)
from Castellion's Bible translation in Latin. /
Δείγματα σελίδων (Γένεση & Έξοδος)
από τη μετάφραση της Αγίας Γραφής του Καστελιόν στα Λατινικά.
Biblia sacra ex Sebastiani Castellionis interpretatione,
eiusque postrema recognitione (ed. 1556 & 1726).
No comments:
Post a Comment