τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους τοῦ
θεοῦ ἡμῶν· πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καὶ πᾶν
ὄρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ ἔσται
πάντα τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν καὶ ἡ τραχεῖα εἰς πεδία· καὶ
ὀφθήσεται ἡ δόξα κυρίου,
[καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ]· ὅτι κύριος ἐλάλησεν.
φωνὴ λέγοντος Βόησον· καὶ εἶπα Τί βοήσω;
Πᾶσα σὰρξ χόρτος, καὶ πᾶσα
δόξα ἀνθρώπου ὡς ἄνθος χόρτου·
ἐξηράνθη ὁ χόρτος, καὶ τὸ ἄνθος ἐξέπεσεν,
τὸ δὲ ῥῆμα τοῦ θεοῦ ἡμῶν μένει
Isaiah / Ησαΐας 40:3-8, LXX
* Shifrah Sznol,
A Judeo-Greek Translation of ʻHaftarat Ve’ethananʼ for the ʻConsolation Sabbathʼ (Isaiah 40:1-26) [Hebrew].
Textus 20 (2000), pp. *9-*32.