«Και επείσθη μεν ο Σελήμ Α' να ανακαλέση την αποτρόπαιον ταύτην διαταγήν, διέταξεν όμως πάσαι αι λαμπραί και μεγάλαι εκκλησίαι, αι εναπομείνασαι μετά την άλωσιν εις τους χριστιανούς, να μεταβληθώσιν εις τουρκικά τεμένη (τζαμία), απηγόρευσε προσέτι εις τους χριστιανούς πάσαν ανακαίνισιν και επισκευήν των χθαμαλών ναών των, πάσαν δημοσίαν χρήσιν των ιερών συμβόλων των και πάσαν φανεράν χριστιανικήν ιερουργίαν, ως και πάσαν κωδωνοκρουσίαν. Διό αντί κωδώνων επενόησαν προϊόντος του χρόνου οι χριστιανοί και μετεχειρίζοντο το σήμαντρον, ήτοι μακράν ξυλίνην σανίδα κρουομένην δια ξυλίνων ρόπτρων. Τούτο δέ εξακολουθεί μέχρι του νυν γινόμενον εις πολλά μέρη του τουρκικού κράτους, εις τα οποία ένεκα της βαρβαρότητος των κρατούντων δεν επιτρέπεται εισέτι η κωδωνοκρουσία».
* Νικόλαος Φιλιππίδης, Επίτομος Ιστορία του Ελληνικού Έθνους 1453-1821, Αθήνα 1900, σ. 51.
No comments:
Post a Comment