Κώδικας Βέζα

Ο Κανταβρύγιος Κώδικας Βέζα (Codex Bezae Cantabrigiensis) είναι ένα από τα δύο χειρόγραφα τού Κώδικα [του] Βέζα (ο άλλος είναι ο Κλαρομοντάνιος Κώδικας
[Codex Claromontanus]). Χρονολογείται από τον 5ο/6ο αιώνα και πιστεύεται ότι ο τόπος συγγραφής του ήταν η Λυών της νότιας Γαλλίας. Είναι γραμμένη σε περγαμηνή vellum και περιέχει με κάποια κενά τα Ευαγγέλια, τις Πράξεις των Αποστόλων και μικρό τμήμα της 3ης Επιστολής του Ιωάννη. Πρόκειται για τον αρχαιότερο δίγλωσσο κώδικα, με μεγαλογράμματο κείμενο στα Ελληνικά και παράλληλα το λατινικό. Σήμερα φυλάσσεται στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.

Κατά τη διάρκεια των «Γαλλικών Πολέμων της Θρησκείας» (1562–98) μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών, ο πολύτιμος κώδικας που φυλασσόταν επί αιώνες στο μοναστήρι του Αγίου Ειρηναίου στη Λυών κατέληξε στα χέρια του Théodore de Bèze (Τεοντόρ ντε Μπεζ, Θεόδωρος Βέζα [παλαιότερη γραφή Βέζας]). Ως συνεχιστής του έργου του Καλβίνου, ο Βέζα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της Αναμορφωμένης Θεολογίας. Ο συγκεκριμένος κώδικας χρησιμοποιήθηκε στην έκδοση του ελληνικού κειμένου της Καινής Διαθήκης, παράλληλα με το λατινικό κείμενο και τη μετάφραση του Βέζα.

Το 1864 ο Frederick Henry Ambrose Scrivener εξέδωσε το κείμενο του κώδικα και το 1889 παρουσίασε την φωτογραφική ανατύπωση του.

> Την έκδοση του Σκρίβενερ του 1864 μπορείτε να την μεταφορτώσετε από εδώ.