In the last three decades of the fourth century we find the three Cappadocian fathers, Gregory of Nazianzus, Gregory of Nyssa, and Basil of Caesarea. As followers of Origen they represent the side of Christian speculation which is most nearly allied to Neoplatonism, and their influence tended steadily towards the absorption by the Church of Neoplatonic doctrines.
[Κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες του τέταρτου αιώνα εμφανίζονται οι τρεις Καππαδόκες πατέρες, ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Βασίλειος Καισαρείας. Ως ακόλουθοι του Ωριγένη αντιπροσωπεύουν την πλευρά της χριστιανικής θεώρησης η οποία ήταν περισσότερο ταυτιζόμενη με τον Νεοπλατωνισμό και η επιρροή τους έτεινε σταθερά προς την απορρόφηση των νεοπλατωνικών δογμάτων από μέρους της Εκκλησίας.]
Απόσπασμα από το ενδιαφέρον Neoplatonism in relation to Christianity: An essay του Charles Elsee (Cambridge University Press, 1908). [pdf]
Επιθεώρηση του βιβλίου εδώ. Review of the book by T. Whittaker at International Journal of Ethics, Vol. 20, No. 1 (Oct., 1909, The University of Chicago Press), pp. 109-111.
1 comment:
Βρήκα μια πολύ ωραία αναφορά:
10. Πώς να φέρετε σε μια διασκεδαστική αμηχανία τα όργανα της ‘Σκοπιάς’ (μέρος α΄): Θνητοψυχισμός
Λοιπόν, μια που τους αρέσουν τα «παιχνίδια», ας δείξουμε κι εμείς στους ΜτΙ ότι η πίστη τους για την ψυχή δεν προέρχεται βέβαια από τον Πλάτωνα, αλλά έχει τις ρίζες της στον Δημόκριτο (5ος-4ος αι. π.Χ.) και κατόπιν, στον Επίκουρο (4ος-3ος αι. μ.Χ.).
Είναι γνωστό ότι στα περί ψυχής, οι…
«…Δημόκριτος, Επίκουρος [την δέχονται] φθαρτήν, τω σώματι συνδιαφθειρομένην»[44]!
Όπως καταλαβαίνουμε, η πηγή της διδασκαλίας των ΜτΙ είναι ο Δημόκριτος και ο Επίκουρος οι οποίοι διατυπώνουν επακριβώς τη διδασκαλία της «Σκοπιάς» για την ψυχή, 23 αιώνες πριν εμφανιστούν οι ΜτΙ!
Και άλλη μία:
Μια αρχαία αίρεση την οποία μιμήθηκαν οι ΜτΙ είναι ο Αρειανισμός, ο οποίος δεν δεχόταν τη θεότητα του Χριστού παρ’ όλο που τη διατυπώνει ξεκάθαρα το Ευαγγέλιο («Θεός ην ο Λόγος» Ιω. 1,1).
Γιατί όμως δεν δέχονταν τη θεότητα του Χριστού; Μα επειδή ήταν βαθιά επηρεασμένοι από τον πλατωνισμό. Ένα από τα βασικότερα αξιώματα της πλατωνικής φιλοσοφίας, είναι το «Θεός ανθρώπω ου μείγνυται» το οποίο γράφει ο Πλάτωνας στο «Συμπόσιο» (203a). Αυτός ο οποίος «θεολογούσε» με στοχασμό και με πλατωνική σκέψη, δεν μπορούσε να διανοηθεί Ορθόδοξα την ενανθρώπιση του Σωτήρα και οδηγήθηκε στον Αρειανισμό ή στους ΜτΙ.
Κι όμως, επειδή το δόγμα είναι μαρτυρία και όχι στοχασμός, το αξίωμα αυτό της αρχαίας ειδωλολατρικής θεολογίας ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΕΤΑΙ χωρίς ενδοιασμούς από τους Πατέρες, αφού σύμφωνα με τον Όρο Πίστεως της 4ης Οικ. Συνόδου της Χαλκηδόνας επιβεβαιώνεται η αρχαία Παράδοση ότι:
«Ένα και τον αυτόν ομολογείν Υιόν τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν…τέλειον ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ εν θεότητι και τέλειον ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ εν ανθρωπότητι, Θεόν αληθώς και άνθρωπον αληθώς ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ»[54]!
Χώρια και την τάση που έχουν οι ΜτΙ να συγχέουν το Άκτιστο με το κτιστό, μην κάνοντας καμία τέτοια διάκριση, σε συμφωνία με τον Πλάτωνα, και σε αντίθεση με την Εκκλησία!
Πράγματι, το άρθρο αυτό είναι πολύ διαφωτιστικό για τα πολύ σκούρα μεσάνυχτα που έχουν συνήθως οι δυτικοί θεολόγοι και οι προτεσταντικές σέκτες για την Ορθοδοξία:
http://www.oodegr.com/oode/filosofia/skopia_pateres_filosofia_1.htm
Post a Comment