«The gospel of Matthew accepts the notion of temporal dualism. This doctrine of the two ages is also found in Matthew's major sources, Mark and Q, and is a feature of many early Christian writings. [...] Matthew also firmly embraces the more developed form of cosmic dualism which is found in the Qumran scrolls and the book of Revelation. In agreement with these texts, he describes the supernatural world in terms of a cosmic struggle between God and his agents on the one hand and Satan and his company of evil angels on the other. [...] The evangelist gives point to his scheme of human dualism by emphasising that just as there are only two ways of human existence, the way of God or the way of Satan, so too is there no middle ground at the time of the judgement. One is earmarked either for punishment or for salvation and there is no category in between. [...] The advanced dualism of Matthew's gospel, though quite clearly and consistently presented, is often overlooked by Matthean scholars. Perhaps the reason for this is that New Testament scholarship in general has focused primarily on the dualism of the Johannine literature. As is well known, the gospel of John and the first epistle of John are intensely dualistic and employ a variety of contrasting images - light/darkness (e.g. John 1:8; 3:19-21; 8:12; 9:5; 12:35-6, 46; 1 John 1:5-7; 2:8-11), flesh/spirit (e.g. John 3:5-6; 6:63), spirit of truth and the spirit of error (1 John 4:1-6) to choose only three such features. [...] On the other hand, those scholars who have noted Matthew's developed dualism have been less than comfortable with it. More than one scholar has attempted to dissociate this gospel theme from the viewpoint of the evangelist.»
[«Το ευαγγέλιο του Ματθαίου αποδέχεται την έννοια του χρονικού δυαδισμού. Αυτό το δόγμα των δύο χρονικών περιόδων βρίσκεται επίσης στις κύριες πηγές του Ματθαίου, τον Μάρκο και την Q, και αποτελεί χαρακτηριστικό πολλών πρώιμων Χριστιανικών συγγραμμάτων. [...] Ο Ματθαίος επίσης εγκολπώνεται σταθερά την πιο ανεπτυγμένη μορφή κοσμικού δυαδισμού η οποία βρίσκεται στους ρόλους του Κουμράν και στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Σε συμφωνία με αυτά τα κείμενα, περιγράφει τον υπερφυσικό κόσμο με όρους κοσμικής διαπάλης μεταξύ του Θεού και των αντιπροσώπων του από τη μία πλευρά και του Σατανά και της συνοδείας των πονηρών αγγέλων του από την άλλη. [...] Ο ευαγγελιστής δίνει το στίγμα του όσον αφορά το σχήμα του ανθρώπινου δυαδισμού δίνοντας έμφαση στο ότι όπως ακριβώς υπάρχουν δύο οδοί ανθρώπινης ύπαρξης, η οδός του Θεού και η οδός του Σατανά, έτσι επίσης δεν υπάρχει μέσος χώρος κατά τον καιρό της κρίσης. Ο καθένας σημαδεύεται είτε για τιμωρία είτε για σωτηρία και δεν υπάρχει κάποια ενδιάμεση κατηγορία. [...] Ο αναπτυγμένος δυαδισμός του ευαγγελίου του Ματθαίου, μολονότι παρουσιάζεται με αρκετή ακρίβεια και συνέπεια, συχνά παραβλέπεται από τους ειδικούς στον Ματθαίο. Πιθανόν ο λόγος για αυτό είναι ότι η ειδίκευση στην Καινή Διαθήκη γενικά έχει εστιάσει κυρίως στον δυαδισμό της Ιωάννειας γραμματείας. Όπως είναι επίσης γνωστό, το ευαγγέλιο του Ιωάννη και η πρώτη επιστολή του Ιωάννη είναι έντονα δυαδιστικά και περιέχουν μια ποικιλία αντιδιαστελώμενων εικόνων –φως/σκοτάδι (π.χ. Ιωάννης 1:8· 3:19-21· 8:12· 9:5·12:35, 36· 1 Ιωάννη 1:5-7· 2:8-11), σάρκα/πνεύμα (π.χ. Ιωάννης 3:5-6· 6:63), πνεύμα αλήθειας και πνεύμα πλάνης (1 Ιωάννη 4:1-6) για να διαλέξουμε μόνο τρία τέτοια χαρακτηριστικά. [...] Από την άλλη πλευρά, οι ειδικοί οι οποίοι έχουν σημειώσει τον ανεπτυγμένο δυαδισμό του Ματθαίου το έκαναν αυτό αμήχανα. Ένας τουλάχιστον από τους ειδικούς προσπάθησε να αποσυνδέσει αυτό το θέμα του ευαγγελίου από την άποψη που έχει ο ευαγγελιστής».]
* David C. Sim,
Apocalyptic eschatology in the gospel of Matthew
[Αποκαλυπτική εσχατολογία στο ευαγγέλιο του Ματθαίου],
(Society for New Testament Studies Monograph Series)
Cambridge University Press, 1996,
pp./σσ. 75, 84, 85.
Πίνακας περιεχομένων του βιβλίου / Book's table of contents
No comments:
Post a Comment