«According to the position held by the majority of Orthodox hierarchy and theological intelligentsia—a position supported for reasons of expediency by the great majority of politicians who link Orthodoxy to Greek nationalism—the constitutional term "prevailing religion" is interpreted as a "resurrection" of the Byzantine model of church-state relations. The political regime of Byzantium was defined in theocratic terms. The emperor was the practical ruler of the "Christian" commonwealth, even in religious affairs, but was always subordinated to the ideological supremacy of the church. However, the contemporary Hellenic Republic has defined itself—through its constitution, as well as through its treaty obligations on a pan-European and international level—as a liberal and pluralist democracy. Such a regime is inextricably linked to the legal protection of human rights, and more particularly, of the right to religious liberty and equality. The theocratic mentality of the unity of secular and ecclesiastical authority has been replaced by the liberal outlook of the separation of state authority from ecclesiastical competencies.»
«Σύμφωνα με την άποψη της πλειοψηφίας της Ορθόδοξης ιεραρχίας και της θεολογικής διανόησης —άποψη που υποστηρίζεται για λόγους σκοπιμότητας από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών οι οποίοι συνδέουν την Ορθοδοξία με τον Ελληνικό εθνικισμό— ο συνταγματικός όρος "επικρατούσα θρησκεία" ερμηνεύεται ως μια αναβίωση του Βυζαντινού μοντέλου των σχέσεων εκκλησίας-κράτους. Το πολιτικό καθεστώς του Βυζαντίου καθοριζόταν με θεοκρατικούς όρους. Ο αυτοκράτορας ήταν ο πραγματικός άρχοντας της "Χριστιανικής" κοινοπολιτείας, ακόμη και σε θρησκευτικά ζητήματα, αλλά πάντα υπαγόταν στην ιδεολογική κυριαρχία της εκκλησίας. Όμως, η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία έχει αυτοπροσδιορισθεί —μέσω του συντάγματός της, καθώς επίσης και μέσω των υποχρεώσεων σε συμφωνίες πανευρωπαϊκούς και διεθνούς επιπέδου— ως μια φιλελεύθερη και πολυφωνική δημοκρατία. Ένα τέτοιου είδους καθεστώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη νομική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και πιο συγκεκριμένα, με το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία και ισότητα. Η θεοκρατική αντίληψη της ενότητας της κοσμικής και της εκκλησιαστικής εξουσίας έχει αντικασταθεί με την φιλελεύθερη θεώρηση του διαχωρισμού της κρατικής εξουσίας από τις εκκλησιαστικές αρμοδιότητες».
* Κυριάκος Ν. Κυριαζόπουλος / Kyriakos N. Kyriazopoulos,
«The "Prevailing Religion" in Greece: Its Meaning and Implications»
[«Η "Επικρατούσα Εκκλησία" στην Ελλάδα: Σημασία και Συνέπειες»],
Journal of Church and State 2001 43, doi:10.1093/jcs/43.3.511,
p./σ. 512.
[English/Αγγλικά PDF]
KYRIAKOS N. KYRIAZOPOULOS (LL.B., Aristotle University of Thessaloniki; M.A., Gregorian University of Rome; M.A., Oriental Institute of Rome; Ph.D., Aristotle University of Thessaloniki Law School) is assistant professor of ecclesiastical law at the Aristotle University of Thessaloniki Law School. He is author of Protection of Cultural Goods and Religious Freedom [Greek] (1993); The Central Organization of the Roman Catholic Church (The Roman Curia) [Greek] (1996); and Limitations in the Freedom of Teaching Minority Cults [Greek] (J999). He has also published in a number of European and international journals. His special interests include the protection of religious freedom, both individual and collective on a national, European, ecumenical, and comparative level, as well as relations between the state and various faiths.
No comments:
Post a Comment