.

Friday, July 30, 2010

Philo's theological interpretation of the Scriptures
& God
Η θεολογική ερμηνεία των Γραφών του Φίλωνα
& ο Θεός



4.2. Philo's Theological Basis for the Interpretation of Scripture

Philo finds the true name of God in Exod 3:14 (LXX): εγώ ειμι ο Ων. God 'is' (Opif. 170), he is 'the Being One' and 'being' (το ον) at once. The fusion of LXX language with Platonic concepts becomes evident. Both qualifications, the masculine ( = personal) one of the Bible and the neuter one of philosophy, occur with equal frequency.

This does not mean that Philo's God is beyond gender: He is 'male' in the sense of 'active', 'creative'; matter (ύλη) is female and passive. Thus the whole system of cross-references between the world of ideas and the material cosmos, which is the basis of Philo's allegorical interpretations, relies on naturalistic pre-conceptions of an extreme kind.

In the realm of epistemology Philo's statements are paradoxical. Philo's Old Testament roots become obvious in a particularly strong accent on the transcendence of God. Είναι πέφυκα, ού λέγεσθαι God says in G 20.1 ("I've got to be, not to be spoken of" - cf L 25.75). In the extreme neither the Tetragrammaton nor its most subtle Greek replacement, ο Ων, apply. Nevertheless, the "truly being God" is regarded as a μάθημα ('object of learning', L 28.332). Time and again Philo describes the ascent of "the soul" (scil. of a person meditating Moses' Law) as a comprehension of God which, of course, goes far beyond words.



4.2. Η Θεολογική Βάση του Φίλωνα για την Ερμηνεία της Γραφής


Ο Φίλωνας επισημαίνει το όνομα του Θεού στο Έξ 3:14 (Ο'): εγώ ειμι ο Ων. Ο Θεός 'είναι' (Περί της κατά Μωυσέα κοσμοποιίας 170), αυτός είναι 'ο Ων' και 'το ον' ταυτόχρονα. Η σύγκραση της γλώσσας της Ο' με πλατωνικές αντιλήψεις είναι φανερή. Και τα δύο χαρακτηριστικά, το αρσενικό ( = προσωπικό) της Βίβλου και το ουδέτερο της φιλοσοφίας, εμφανίζονται με την ίδια συχνότητα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός του Φίλωνα είναι υπεράνω φύλου. Είναι 'άρρεν' με την έννοια του 'ενεργού', 'δημιουργικού'· η ύλη είναι θηλυκή και παθητική. Συνεπώς όλο το σύστημα αλληλεπιδράσεων μεταξύ του κόσμου των ιδεών και του υλικού κόσμου, το οποίο αποτελεί τη βάση των αλληγορικών ερμηνειών του Φίλωνα, εξαρτάται από φυσιοκρατικές προδιαμορφωμένες αντιλήψεις υπερβολικού βαθμού.

Στο χώρο της επιστημολογίας οι δηλώσεις του Φίλωνα είναι παράδοξες. Οι παλαιοδιαθηκικές ρίζες του Φίλωνα γίνονται φανερές στην ιδιαίτερα μεγάλη έμφαση που δίνει στην υπερβατικότητα του Θεού. Είναι πέφυκα, ού λέγεσθαι λέει ο Θεός στο Νόμων Ιερών Αλληγορίας [:Περί των Μετονομαζομένων] 20:1 (παραβ. Περί του Βίου Μυσέως Λόγος Πρώτος 75). Φτάνοντας στα άκρα δεν εφαρμόζεται σε Αυτόν ούτε το Τετραγράμματο ούτε το πιο περίτεχνο υποκατάστατό του, ο Ων. Εντούτοις, ο "όντως ων Θεός" θεωρείται ως μάθημα ('αντικείμενο εκμάθησης', Νόμων Ιερών Αλληγορίας [:Περί των Μετονομαζομένων] 28.332). Σε κάποιες περιπτώσεις ο Φίλωνας περιγράφει την ανύψωση "της ψυχής" (ενν. ενός ατόμου που στοχάζεται στον Νόμο του Μωυσή) ως κατανόηση του Θεού η οποία είναι φυσικά ανεκλάλητη.

* Magne Sæbø, Chris Brekelmans & Menahem Haran,
Hebrew Bible / Old Testament: The history of its interpretation, Vol. 1, Part 1 Antiquity,
Vandenhoeck & Ruprecht, 1996,
pp./σσ. 168, 169.

Monday, July 26, 2010

Henry Swete's
An Introduction to the Old Testament in Greek
at ccel.org/
Η Εβδομήκοντα κατά την έκδοση του Χένρι Σουέτ
στο ccel.org




Henry Swete's An Introduction to the Old Testament in Greek has been helping scholars and students for over a hundred years. The work provides an introduction to the Septuagint--the Greek version of the Old Testament. Swete--who was the Regius Professor of Divinity at Cambridge--provides an exhaustive analysis of Septuagint. In the first part, he provides the textual history of the Greek Old Testament, including its different editions and traditions. In the second part, he covers different manuscripts, and compares the "textual divisions" between them. In the third part, he more explicitly addresses the literary usages of the Old Testament Greek and its latter impact. This work is an indispensible tool for anyone curious about the Greek Old Testament. As one reader wrote, this book is a "veritable storehouse of materials... for study of the [Greek Old Testament]." A great reference work, An Introduction to the Old Testament in Greek is the standard by which other treatments of the Greek Old Testament are measured.

Η Καθαρά Δευτέρα, η Απόκρια, τα Κούλουμα
& τα οργιαστικά Διονύσια
Clean Monday, the Apokreo, the Koulouma
& the orgiastic Dionysia


Καθαρά Δευτέρα

«Η Καθαρά Δευτέρα είναι μια πανάρχαιη γιορτή που σχετίζεται κυρίως με τις φαλλικές πομπές των Κατ' Αγρούς Διονυσίων αλλά και με ορισμένες Απολλώνιες ιδέες λατρευτικού περιεχομένου.

Λέγεται Καθαρά διότι από το πρωί οι νοικοκυρές καθαρίζουν τα σκεύη τους από τα μαγειρέματα των Απόκρεω.

Καθαρίζουν δηλαδή τη λάτρα τους.

Η λέξη λάτρα παράγεται από το ρήμα λατρεύω. Λατρεύω, από το λατρίς, πάει να πει δουλεύω, υπηρετώ· ακόμη προσεύχομαι, θυσιάζω. Λάτρις είναι η υπηρέτρια θεών και ανθρώπων και λάτρο η αμοιβή τους.

Η έννοια του καθαρού σχετίζεται τόσο με τη λάτρα, όσο και με τη λατρεία των Καθαρμών που παράγονται από το επίθετο καθαριστής. Καθ, απ' όπου το ρήμα καθ-αίρω και από κάθαρση, καθάρσιος κ.ά. Καθαρμός, κασταλία, κάθαρμα, καθάρειος, καθαρίζω, καθαιρώ σημαίνει καθαρίζω, δηλαδή μαζεύω και απορρίπτω τα σκουπίδια, τα καθάρματα. Το κάθαρμα -κυριολεκτικά το σκουπίδι- παράγεται από το καθαίρω.

Για τους λαογράφους μας, η Καθαρά Δευτέρα ανήκει στην Απόκρια ή αποκρέα του μεταγενέστερου επιθέτου απόκρεως που παράγεται από τις λέξεις από + κρέας. Η τελευταία μέρα κρεοφαγίας πριν από τις νηστείες.

Γράφει ο Μέγας για την Καθαρά Δευτέρα: «Κανείς κανών [σ. 197] δεν απαγορεύει το κρασί. Η ευθυμία διατηρείται από την προηγούμενη. Υπάρχει κέφι και λυτή γλώσσα, με μια διαφορά· η σκηνή αλλάζει και όλοι οικογενειακώς εξέρχονται στην εξοχή για να κάμουν τα κούλουμα».

Τα κούλουμα, η γιορτή της Καθαράς Δευτέρας, παράγονται από την αλβανική colum που σημαίνει καθαρός ή από τη λατινική cumulus. Κούμουλος είναι ο σωρός, η προσθήκη, το επίμετρο. Και Κούμουλα, μας πληροφορεί ο Σ. Μάνεσης, λέγονται στη Μύκονο, στην Πάρο και στην Κρήτη.

Μ' αυτή την έννοια τα κούλουμα, από το cumulus, είναι τα μεθεόρτια των Απόκρεω. Μια μέρα ακόμα που προστίθεται, που «σωρεύεται» στο αποκριάτικο ξεφάντωμα με χορούς, μιμήσεις, τραγούδια, πέταγμα αετών και άλλες εκδηλώσεις. Η διαφορά όπως είπαμε είναι η κοινή έξοδος, η ομαδική έξοδος στην εξοχή, όπου παλιότερα, στα χωριά της Θεσσαλίας, κυρίως στον Τύρναβο, κρατούσαν φαλλούς από πηλό, ξύλινους ή από καρότα.

Γράφει ο Αχ. Τζάρτζανος για το έθιμο: «Άμα άκουε κανείς τα τραγούδια μπορούσε να λάβει μια ιδέα τι ήταν τα φαλλικά και τα άλλα όμοια άσματα των αρχαίων Ελλήνων». Όταν ομαδικά έβγαιναν στην εξοχή για να γιορτάσουν τα Κατ' Αγρούς Διονύσια ή τα σημερινά Κούλουμα».


* Βαρδιάμπασης Νίκος,
Ιστορία μιας λέξης,
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1996,
σσ. 196, 197.







Ενδιαφέρον έχει το ευσύνοπτο του σχετικού άρθρου της Βικιπαίδειας:

Καθαρά Δευτέρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημάνει το τέλος των Απόκρεω. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί "καθαρίζονταν" πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο.
Την Καθαρά Δευτέρα συνηθίζεται να τρώγεται λαγάνα (άζυμο ψωμί που παρασκευάζεται μόνο εκείνη τη μέρα),ταραμάς και άλλα νηστίσιμα φαγώσιμα, κυρίως λαχανικά, όπως και φασολάδα χωρίς λάδι. Επίσης συνηθίζεται το πέταγμα χαρταετού.
Τ΄ ακούτε τι παράγγειλε η Καθαρή Δευτέρα;
Πεθαίν΄ ο Κρέος, πέθανε, ψυχομαχάει ο Τύρος

σηκώνει ο Πράσος την ουρά κι ο Κρέμμυδος τα γένεια

Μπαλώστε τα σακούλια σας, τροχίστε τα λεπίδια

και στον τρανό τον πλάτανο, να μάσουμε στεκούλια

(Δημοτικός σατυρικός θρήνος Φθιώτιδας)    
Η Καθαρά Δευτέρα εορτάζεται 48 ημέρες πριν την Κυριακή του Πάσχα.

Δείτε επίσης

Πηγές

  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ.3ος, σ.264

Saturday, July 24, 2010

The flagrant blasphemer against the holy Name of God
condemned to hanging /
Ο κατάφωρα βλάσφημος εναντίον του αγίου Ονόματος του Θεού
που καταδικάστηκε σε κρέμασμα


(6) [Matthew] 9:3; 26:65 "He blasphemes." In both instances Delitzsch translates with the piel of gdp, which means blasphemy in the broad sense of speaking arrogantly against the Torah, as Jesus does (according to the view of many rabbis) in both these pericopes of the healing of the lame man and the trial before the Sanhedrin. But since this and other kinds of blasphemy (which today can also mean "railing, swearing") are punishable according to rabbinic law by scourging (Sipra Lev. 24:11ff.) instead of by death, the Roman Catholic version [i.e. Besorat Yeshu'a ha-Mashiah lepi Matityahu [The Gospel of Jesus the Messiah According to Matthew]] adds to the verb in both passages the words ŝm ŝmym "the name of names"; this makes Jesus a "blasphemer against God" in the sense of Num. 15:30, i.e., one who curses the Tetragrammaton in the presence of witnesses—an act which is never reported of Jesus in any of the four Gospels. And since only such a flagrant blasphemer against the holy Name of God could be condemned to hanging or render plausible a unanimous death sentence by the Sanhedrin (Matt. 26:66), Jesus is twice described here—and that by rabbinic authorities—as mgdp ŝm ŝmym "reviling the name of names," in direct contradiction not only to the general usage of the Greek term "blasphēmeín," but to the events of the Gospels themselves.


* Pinchas E. Lapide & Helmut Gollwitzer,
Hebrew in the Church: The Foundations of Jewish-Christian Dialogue,
[Τα Εβραϊκά στην Εκκλησία: Τα Θεμέλια του Ιουδαιοχριστιανικού Διαλόγου]
Translated by/Μεταφράστηκε από Erroll F. Rhodes,
Wm. B. Eerdmans Publishing, 1984,
p./σ. 170.

Sources for an Introduction to the Massoretic Textual Tradition /
Βιβλιογραφία για την Εισαγωγή στη Μασωριτική Κειμενική Παράδοση


Introduction to the Massoretic Textual Tradition
  1. Aronoff, Mark. "Orthography and Linguistic Theory: The Syntactic Basis of Masoretic Hebrew Punctuation." Language 61, no. 1 (1985): 28-72.
  2. Barnes, W. E. "Ancient Corrections in the Text of the Old Testament (Tikkun Sopherim)." JTS 1 (1900): 387-414.
  3. Barr, J. "A New Look at Kethibh-Qere." OTS 21 (1981): 19-37.
  4. Ben-Zvi, I. "The Codex of Ben Asher." Textus 1 (1960): 1-16.
  5. Betzer, Zvi H. "Accents and Masora in Rabbinic Responsa." JQR 91, no. 1-2 (2001): 222-43.
  6. Chiesa, Bruno. Emergence of Hebrew Biblical Pointings Judentum Und Umwelt Bd. 1. Frankfurt: Lang, 1979.
  7. Clark, David John. "The Placement of Section Headings; a Neglected Old Testament Discourse Resource." Bible Translator 55, no. 2 (2003): 201-212.
  8. Cohen, Miles Blicker. The System of Accentuation in the Hebrew Bible. Minneapolis, MN: Milco Press, 1969.
  9. Cross, Frank Moore. From Epic to Canon. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press, 1998.
  10. Dotan, Aron. "The Beginnings of Masoretic Vowel Notation." In 1972 and 1973 Proceedings IOMS. n.l.: n.p., 1974.
  11. ________. "The Relative Chronology of Hebrew Vocalization and Accentuation." PAAJR 48 (1981): 87-99.
  12. Dresher, Bezalel, Elan. "The Prosodic Basis of the Tiberian Hebrew System of Accents." Language 70, no. 1 (1994): 1-52.
  13. Freedman, David B. and Miles B. Cohen. "The Masoretes as Exegetes: Selected Examples." In 1972 and 1973 Proceedings Ioms, ed. Harry M. Orlinsky, 35-46. n.l.: n.p., 1974.
  14. Geden, Alfred S. Outlines of Introduction to the Hebrew Bible. Edinburgh: T. & T. Clark, 1909.
  15. Ginsburg, Christian D. Introduction to the Massoretico-Critical Edition of the Hebrew Bible. Reprint 1966 ed. New York: KTAV Publishing House, 1897.
  16. Goerwitz, Richard L. III. "Tiberian Hebrew Pausal Forms." Ph.D., University of Chicago, 1993.
  17. Goshen-Gottstein, Moshe. "The Authority of the Aleppo Codex." Textus 1 (1960): 17-58.
  18. ________. "The Rise of the Tiberian Bible Text." In Biblical and Other Studies, ed. A. Altmann, 79-122. Cambrigde: Harvard University Press, 1963.
  19. Himmelfarb, Lea. "The Exegetical Role of the 'Paseq'." Sefarad 58, no. 2 (1998): 243-60.
  20. Hjelm, Ingrid. "Whose Bible Is It Anyway? Ancient Authors, Medieval Manuscripts and Modern Perceptions." SJOT 18, no. 1 (2004): 108-34.
  21. Hoop, Raymond de. "The Colometry of Hebrew Verse and the Masoretic Accents; Evaluation of a Recent Approach (Pt. 1)." JNSL 26, no. 1 (2000): 47-73.
  22. ________. "The Colometry of Hebrew Verse and the Masoretic Accents; Evaluation of a Recent Approach (Pt. 2)." JNSL 26, no. 2 (2000): 65-100.
  23. Lehman, I. O. "A Forgotten Principle of Biblical Textual Tradition Rediscovered." JNES 26, no. 2 (1967): 93-101.
  24. Levine, Etan. "The Transcription of the Torah Scroll." ZAW 94, no. 1 (1982): 99-104.
  25. Levy, B. Barry. Fixing God's Torah. Oxford & New York: Oxford University Press, 2001.
  26. Lieberman, S. Hellensim in Jewish Palestine. New York: Feldheim, 1950.
  27. Malone, Joseph L. "'Heavy Segments' Vs. The Paradoxes of Segment Length; the Evidence of Tiberian Hebrew." Linguistics (1978): 119-58.
  28. Maori, Yeshayahu. "Rabbinic Midrash as Evidence for Textual Variants in the Hebrew Bible:
  29. History and Practice." In Modern Scholarship in the Study of Torah, ed. Shalom Carmy, 101-29. Northvale, NJ: Jason Aronson, 1996.
  30. Marcus, David. "Alternate Chapter Divisions in the Pentateuch in the Light of Masoretic Sections." Hebrew Studies 44 (2003): 119-28.
  31. Margolis, Max L. . "Accents in Hebrew." In Jewish Encyclopedia. New York: Funk & Wagnall's, 1901-1906.
  32. Mashiah, Rachel. "Parallel Realizations of Dichotomy Patterns in Biblical Accentuation." Masoretic Studies 8 (1996): 59-69.
  33. McCarthy, John. "Formal Problems in Semitic Phonology and Morphology." Ph.D., 1979.
  34. McKane, W. "Obervation on the Tikkune Soperim." In On Language, Culture and Religion: In Honor of Eugen A. Nida, ed. M. Black and W. Smalley, 53-77. The Hague: Mouton, 1974.
  35. Mulder, M. J., ed. Mikra, Compendia Rerum Iudaicarum Ad Novum Testamentum. Section 2 Literature of the Jewish People in the Period of the Second Temple and the Talmud 1. Assen & Philadelphia: Van Gorcum & Fortress, 1988.
  36. Murtonen, A. and Gustav Ormann. Materials for a Non-Masoretic Hebrew Grammar. Helsinki, 1958.
  37. Neusner, Jacob. "Scriptures and Mishnah: Authority and Selectivity." In Scritpure in the Jewish and Christian Tradition, 65-84. Philadelphia: n.p., 1982.
  38. Penkower, J. S. "Maimonides and the Aleppo Codex." Textus 9 (1981): 39-128.
  39. Penkower, Jordan S. "Verse Divisions in the Hebrew Bible." VT 50, no. 3 (2000): 379-93.
  40. Price, James D. The Syntax of Masoretic Accents in the Hebrew Bible Studies in the Bible and Early Christianity, No. 27. Lewiston, NY: E. Mellen Press, 1990.
  41. Prince, Alan S. "The Phonology and Morphology of Tiberian Hebrew." Ph.D., MIT, 1975.
  42. Revell, E. J. "The Oldest Evidence for the Hebrew Accent System." BJRylL 54 (1971-72): 214-222.
  43. ________. "The Placing of the Accent Signs in Biblical Texts Wtih Palestinian Pointing." In Studies on the Ancient Palestinian World, ed. J. W. Wevers & D. B. Redford, 34-45. Toronto: University of Toronto Press, 1972.
  44. ________. "Biblical Punctuation and Chant in the Second Temple Period." JSJ 7, no. 2 (1976): 181-98.
  45. ________. "Masoretic Accents." In Anchor Bible Dictionary. New York: Doubleday, 1992.
  46. ________. "The Interpretative Value of the Massoretic Punctuation." In Hebrew Bible / Old Testament: The History of Its Interpretation, ed. Magne Sæbø, 1/2, 64-73. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 2000.
  47. Sæbø, Magne. "From Pluriformity to Uniformity: The Emergence of the Massoretic Text." In On the Way to Canon: Creative Tradition History in the Old Testament, 36-46. Sheffield: JSOT Press, 1998.
  48. Seeligmann, I. L. "Indications of Editorial Alterantion and Adaptation in the Massoretic Text and the Septuagint." VT 11, no. 2 (1961): 201-221.
  49. Shamosh, Amnon. Ha-Keter: The Story of the Aleppo Codex. Jerusalem: Ben-Zvi Institute, 1987.
  50. Spector, Johanna L. "A Comparative Study of Scriptural Cantillation and Accentuation (Pentateuch)." Ph.D., Hebrew Union College, 1950.
  51. Sperber, Alexander. "Hebrew Based Upon Biblical Passages in Parallel Transmission." HUCA 14, no. 1 (1939): 153-249.
  52. Sultan, Edna. "On the Significance of Cantillation." Journal of Jewish Music and Liturgy 8 (1985): 81-91.
  53. Teicher, J. L. "The Ben Asher Bible Manuscripts." JJS 2 (1950-51): 17-25.
  54. Tov, Emanuel. "The Indication of Small of Sense Units (Verses) in Biblical Manuscripts." In Hamlet on a Hill; Semitic and Greek Studies Presented to Professor T. Muraoka on the Occasion of His Sixty-Fifth Birthday, ed. M. F. J. Baasten & W. Th. van Peursen, 473-86. Leuven: Peeters, 2003.
  55. Ulrich, E. C. "From Literature to Scripture; Reflections on the Growth of a Text's Authoritativeness." DSD 10, no. 1 (2003): 3-25.
  56. Weisberg, David B. "'Break in the Middle of a Verse': Some Observations on a Massoretic Feature." In Pursuing the Text; Studies in Honor of Ben Zion Wacholder, ed. John C. Reeves & John Kampen, 34-45. Sheffield: Sheffield Academic Press, 1994.
  57. Wickes, William. Two Treatises on the Accentuation of the Old Testament The Library of Biblical Studies. New York: KTAV Publishing House, 1881.
  58. Woude, Adam Simon van der. "Pluriformity and Uniformity; Relfections on the Transmission of the Text of the Old Testament." In Sacred History and Sacred Texts in Early Judaism, ed. J. N. Bremmer and F. Garcia Martinez, 151-69. Kampen: Kok Pharos, 1992.
  59. Zipor, Moshe A. "Some Notes on the Origin of the Tradition of the Eighteen Tiqqune Soperim." VT 44, no. 1 (1994): 77-102.

* http://hebrewscripturesandmore.com,
«Introduction to the Massoretic Textual Tradition»
[English/Αγγλικά PDF]

Friday, July 23, 2010

Linguistic Dating of Biblical Texts /
Γλωσσολογική Χρονολόγηση των Βιβλικών Κειμένων


«Some of us may be quite content to leave all the biblical books in the postexilic period. However, for others of us we will now argue that the logic of the argument that leads to this conclusion is false because many of the presuppositions of the chronological approach are mistaken. [...] We can now see that the question that needs to be asked is: what are we actually dating? If biblical books were written and rewritten over the generations in the BCE period, then the question of the “original date” when a biblical book was composed is revealed to be anachronistic and irrelevant. The book as a whole was composed over a long period of time. Beyond this there are various things we may try to date such as when do we think the core form of the book came into being or what is the date of the current form of the text we are studying? We can see that these are two separate questions and that we must be very cautious about using the features of the current texts to date a presumed original composition.»

[«Κάποιοι από εμάς μπορεί να θεωρούν επαρκές να αποδώσουν όλα τα Βιβλικά βιβλία στην μεταιχμαλωσιακή περίοδο. Όμως, για κάποιους άλλους από εμάς θα υποστηρίξουμε ότι η λογική του επιχειρήματος που οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα είναι εσφαλμένη επειδή πολλές από τις προϋποθέσεις της χρονολογικής προσέγγισης είναι λανθασμένες. [...] Μπορούμε τώρα να αντιληφθούμε ότι το ερώτημα που χρήζει απάντησης είναι το εξής: τι χρονολογούμε στην πραγματικότητα; Αν τα Βιβλικά βιβλία γράφτηκαν και ξαναγράφτηκαν κατά τις γενιές της Π.Κ.Χ. περιόδου, τότε το ερώτημα της «αυθεντικής χρονολογίας» κατά την οποία γράφτηκε ένα Βιβλικό βιβλίο αποκαλύπτεται ως αναχρονιστικό και άσχετο. Το βιβλίο ως σύνολο γράφτηκε σε μια μακρά περίοδο χρόνου. Πέραν τούτου υπάρχουν διάφορα πράγματα που μπορεί να προσπαθούμε να χρονολογήσουμε όπως πότε πιστεύουμε ότι ήρθε σε ύπαρξη η βασική του μορφή ή ποια είναι η χρονολογία της τρέχουσας μορφής του κειμένου που μελετούμε; Μπορούμε να αντιληφθούμε ότι αυτές είναι δύο ξεχωριστές ερωτήσεις και ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όσον αφορά τη χρήση των χαρακτηριστικών των τρεχόντων κειμένων με σκοπό τη χρονολόγηση μιας υποτιθέμενης αυθεντικής συγγραφής».]


* Ian Young, Robert Rezetko & Martin Ehrensvärd,
«Linguistic Dating of Biblical Texts»
Γλωσσολογική Χρονολόγηση των Βιβλικών Κειμένων»],
The Bible and Interpretation, July/Ιούλιος 2010.
Essay based on Linguistic Dating of biblical Texts. Volume 1: An Introduction to Approaches and Problems. Volume 2: A Survey of Scholarship, a New Synthesis and a Comprehensive Bibliography. BibleWorld. London: Equinox Publishing, 2008.

Greek Bible Translations
& their proposed Abbreviations /
Ελληνικές Βιβλικές Μεταφράσεις
& προτεινόμενες Συντομογραφίες τους


Συντομογραφία
Τίτλος - Περιγραφή
GV
Graecus Venetus (τέλη 14ου-αρχές 15ου αι.), περιέχει την Πεντάτευχο, τις Παροιμίες, τον Εκκλησιαστή, το Άσμα Ασμάτων, τη Ρουθ, τους Θρήνους και τον Δανιήλ, Ελισσαίου ή Άνθιμου Ατουμάνου
ΑΓΙΚ
Το Άνθος της Παλαιάς και Νέας Διαθήκης (1536· 1567 διορθωμένη έκδοση· 2000 Επιμέλεια Eλένη Κακουλίδη-Πάνου, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας), Ιωαννίκιος Καρτάνος
ΚΔΑΠ
Η Νέα Διαθήκη Κατά το Βατικανό Χειρόγραφο (τα Τέσσερα Ευαγγέλια) (1901· εκτύπωση του 1982), Αλέξανδρου Πάλλη
ΨΛΑΛ
Το Ψυχοσωτήριον Ψαλτήριον (1643), Αγαπίου Λάνδου του Κρητός
ΑΓΝΒ
Η Αγία Γραφή, Τα Ιερά Κείμενα Μεταφρασθέντα εκ των Θείων Αρχετύπων (1850· ανατύπωση του 1982), Νεόφυτου Βάμβα. Αυτή αποτελεί τη στερεότυπη έκδοση για τις μεταγενέστερες εκτυπώσεις και περιέχει βελτιώσεις-διαφοροποιήσεις σε σχέση με την αρχική έκδοση του 1840 (ΑΓΝΒ-1840). Μετέπειτα εκδόσεις περιέλαβαν περιθωριακές σημειώσεις όπως εκείνη του 1872 (ΑΓΝΒ-1872). [@]
ΨΛΝΒ
Ψαλτήριον ή Βίβλος των Ψαλμών, μεταφρασθέν εκ του Εβραϊκού πρωτοτύπου εις Κοινή Ελληνικής Διάλεκτον (1831· 1859) Ν. Βάμβα, Κ. Τυπάλδου και Ν. Ιωαννίδη
ΨΛΑΒ
Νέα Εξήγησις του Ψυχοσώτηρος Ψαλτηρίου ... εις κοινήν φράσιν συντιθεμένη (1705), Αθανάσιου Βαρούχα
ΓΕΛ
Η Γένεσις (1973), Εκδόσεις «Ο Λόγος»
ΚΔΑΔ
Η Καινή Διαθήκη (1995), Αθανάσιου Ι. Δεληκωστόπουλου
ΚΔΣΖ
Η Καινή Διαθήκη—Εγχειρίδιο Μελέτης και Ζωής (1994), Σπύρου Ζωδιάτη,  Εκδόσεις «Ο Λόγος»
ΕΚΙΑ
Εκκλησιαστής: Ματαιότης Ματαιοτήτων (1998), Ίσαρη Αλέξανδρου
ΙΩΒΘΠ
Το Βιβλίο του Ιώβ (1987), Θ. Παπαθανασόπουλου
ΚΔΜΣΚ-91
ΚΔΜΣΚ-13

ΚΔΚΣΚ-03
Η Καινή Διαθήκη—Μεταγλώττιση (1991· αναθεώρηση Γ' το 2013), Σπύρου Καραλή, Εκδόσεις «Βίβλος». [@]
Η Καινή Διαθήκη στην “Kαθομιλουμένη” (2003, κατά το «Παραδεχτό Κείμενο»)
ΚΔΒΕ-67

ΚΔΒΕ-85
ΚΔΒΕ-89 
Η Καινή Διαθήκη «των Τεσσάρων Καθηγητών» (1967), Εκδόσεις Βιβλικής Εταιρίας.
Η Καινή Διαθήκη, Το πρωτότυπο κείμενο με νεοελληνική δημοτική μετάφραση (1985· αναθεωρήθηκε το 1989).
ΕΚΚΦ
Κοέλεθ—Βιβλική Λογοτεχνία (1951), Κωνσταντίνου Φριλίγγου
ΚΔΙΚ
Η Καινή Διαθήκη (εκτύπωση του 1985), Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΠΔΙΚ
Η Παλαιά Διαθήκη, Κείμενον και Ερμηνευτική Απόδοσις (1970· εκτύπωση του 1981), Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΤΙΤΑΚ
Η Προς Τίτον Επιστολή (1829), Αδαμάντιου Κοραή
ΑΓΓΖ
Τα Λόγια του Θεού, Γεράσιμου Ζερβόπουλου, Εκδόσεις «Επιστήμη και Πίστη»
ΑΓΧ-Λ
Η Αγία Γραφή. Μετάφραση της ΠΔ υπό Αθανάσιου Χαστούπη κ.α. και της ΚΔ υπό Νικόλαου Λούβαρι, κ.α. Αθήνα: Παγκόσμιος Εκδοτικός Οργανισμός Χρ. Γιοβάνης, 1993/11960.
ΚΔΜΚ
Η Καινή Διαθήκη (1638), Μάξιμου Καλλιουπολίτη
ΚΔΑΜ
Η Καινή Διαθήκη (1710), αναθεώρηση της ΚΔΣΜ από τον Αναστάσιο Μιχαήλ
ΚΔΣΜ
(
ΚΔΣΜ-03
ΚΔΣΜ-05
)
Η Καινή Διαθήκη (1703· 1705 χωρίς τον καυστικό για τον κλήρο πρόλογο), αναθεώρηση της ΚΔΜΚ από τον Σεραφείμ Μυτιληναίο
ΚΔΜΝΚ
ΑΓΜΝΚ-97

ΑΓΜΝΚ-13
Η Αγία Γραφή—Μετάφραση Νέου Κόσμου (1993 εκδόθηκε πρώτη η ΚΔ· πλήρης η ΑΓ το 1997· εκτύπωση του 2008· αναθεώρηση το 2013), Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά
ΑΓΒΕ-97
Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα (1997), Ελληνική Βιβλική Εταιρία (επίσης, ΕΒΕ, ΒΕ ή ΜΒΕ/ΜΕΒΕ) [Αναθεωρ. έκδοση] [@]
Ο΄
Μετάφραση των Εβδομήκοντα (αρχική σύνταξη 3ος-2ος αι. Π.Κ.Χ.), ελληνιστές Ιουδαίοι λόγιοι
ΠΑΑΒ
Πράξεις των Αποστόλων (1988), Αγγέλου Βλάχου
ΠΠΚ
Πολύγλωσση Πεντάτευχος (Κωνσταντινούπολη, 1547· 1897 έκδοση υπό Hesseling του νεοελληνικού κειμένου με ελληνικούς χαρακτήρες), εξελληνισμένοι Ιουδαίοι Καραΐτες λόγιοι (#)
ΚΔΝΣ
ΑΑΠΝ
Υπόμνημα εις το Άσμα Ασμάτων (1971), Π. Ν. Τρεμπέλα
ΗΣΠΤ
Υπόμνημα εις τον Προφήτην Ησαΐαν (1984), Π. Ν. Τρεμπέλα
ΙΩΒΠΤ
Υπόμνημα εις τον Ιώβ (1980), Π. Ν. Τρεμπέλα
ΙΩΝΠΤ
Ο Προφήτης Ιωνάς (1962), Π. Ν. Τρεμπέλα
ΚΔΠΤ
Η Καινή Διαθήκη (1952· εκτύπωση του 1971), Π. Ν. Τρεμπέλα
ΑΓΣΦ
ΚΔΙΤ
Η Νέα Διαθήκη (1828), Ιλαρίων Τυρνόβου.
ΚΔΝΨ
Η Καινή Διαθήκη—Το Ευαγγέλιο—Στη Γλώσσα του Λαού (1978), Νικόλαου Ψαρουδάκη.




Monday, July 19, 2010

Αμβρόσιος Λενής:
Ένα δείγμα σύγχρονης αδίστακτης αντιαιρετικής προπαγάνδας
Ambrosios Lenis:
A manifestation of the ruthlessness of contemporary anti-sectarian propaganda


* Αμβρόσιος Λενής
[τότε Ιεροκήρυξ Χωροφυλακής,
νυν Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος ] [προφίλ #],
Με ένδυμα προβάτου (Οι Χιλιασταί),
2η έκδοση, εκδ. Χρυσοπηγή, 1973,
pp./σσ. 29, 30.

The contents of Samuelsson's book "Crucifixion in Antiquity: "An Inquiry into the Background of the New Testament Terminology of Crucifixion"

Τα περιεχόμενα του βιβλίου του Σάμιουελσον:
"Η Σταύρωση στην Αρχαιότητα: Έρευνα στο Υπόβαθρο της Ορολογίας της Καινής Διαθήκης για τη Σταύρωση"






Contents
CONTENTS 1
ABBREVIATIONS 7
1 Ancient Sources 7
2 Papyri and Non-Literary Sources 14
3 Early Jewish Literature 14
4 Modern Works 15
5 General 18
6 Signs 19

PREFACE 21

CHAPTER ONE – INTRODUCTION 25
1 The Purpose of the Study 26

2 The Scholarly Discussion 27
 2.1 Predecessors 27
2.2 Intermediate Studies 36
2.3 Main Contributors 39
2.4 Recent Studies 48

3 Basic Problems and Method 50
3.1 The Terminology 51
3.2 The Definition 53
3.3 The Basic Questions of the Investigation 56
3.4 Considerations of Theory 57
3.4.1 Philology 58
3.4.2 Semantics 59

4 Content of the Book 63

CHAPTER TWO – GREEK LITERATURE  65
1 The Archaic Era 66
1.1 Homer 66
1.2 Aesop 69
  1.3 Conclusion – The Archaic Era 69

2 Historians of the Classical Era 70
2.1 Herodotus 70
 2.1.1 Herodotus’ Use of  ἀνασταυροῦν 71
 2.1.2 Herodotus’ Use of  ἀνασκολοπίζειν 79
  2.1.3 Herodotus’ Use of Nail Terminology 84
2.1.4 Conclusion – Herodotus and Crucifixion 87
 2.2 Thucydides 92
2.3 Ctesias 94
2.4 Xenophon 97
2.5 Conclusion – Historians of the Classical Era 97

3 Philosophical Literature of the Classical Era 99
3.1 Plato 99
3.2 Aristotle 101
3.3 Conclusion – Philosophical Literature of the Classical Era 102

4 Tragedy, Comedy and Orators of the Classical Era 102
4.1 Aeschylus 102
4.2 Sophocles 104
4.3 Euripides 105
4.4 Demosthenes 108
4.5 Conclusion – Tragedy, Comedy and Orators of the Classical Era 109

5 Greek Historians of the Hellenistic Era 109
5.1 Polybius 109
5.1.1 Undefined Suspension Punishments in Polybius 109
5.1.2 Post-Mortem Suspension in Polybius 111
5.1.3 Ante-Mortem Suspension in Polybius 112
3.1.4 Conclusion – Polybius and Crucifixion 114
5.2 Diodorus Siculus 114
5.2.1 Undefined Suspensions in Diodorus Siculus 115
5.2.2 Post-Mortem Suspensions in Diodorus Siculus 117
5.2.3 Possible Impaling Accounts in Diodorus Siculus 119
5.2.4 Possible Ante-Mortem Suspensions in Diodorus Siculus 120
5.2.5 Suspension by Nailing in Diodorus Siculus 123
5.2.6 Conclusion – Diodorus Siculus and Crucifixion 125
5.3 Conclusion – Historians of the Hellenistic Era 127

6 Papyrus and Fragmentary Texts of the Hellenistic Era127
6.1 Papyrus Hellenica 127
6.2 Alexis 128
6.3 Conclusion – Papyrus and Fragmentary Texts of the Hellenistic Era 129

7 Historians of the Roman Era 129
7.1 Strabo 129
7.1.1 Suspension Texts in Strabo 129
7.1.2 Conclusion – Strabo and Crucifixion 133
7.2 Dionysius of Halicarnassus 133
7.3 Flavius Josephus 135
7.3.1 Texts Without Indications of the Suspension Form 136
7.3.2 Texts With Indications of the Suspension Form 142
7.3.3 Conclusion – Josephus and Crucifixion 153
7.4 Plutarch 156
7.4.1 Undefined Suspensions in Plutarch 156
7.4.2 Suspension Accounts With Additional Information159
7.4.3 Nailing Accounts in Plutarch 164
7.4.4 Plutarch’s Use of σταυρός 167
7.4.5 Conclusion – Plutarch and Crucifixion 171
7.5 Appian 172
7.5.1 Appian’s Use of σταυροῦν and σταυρός 173
7.5.2 Appian’s Use of κρεμαννύναι 174
7.5.3 Conclusions – Appian and Crucifixion 178
7.6 Conclusion – Historians of the Roman Era 179

8 Philosophical and Poetical Authors of the Roman Era 180
8.1 Philo Judaeus 180
8.1.1 Undefined Suspensions in Philo 180
8.1.2 Suspensions by Nailing in Philo 185
8.1.3 Ante-Mortem Suspensions in Philo 186
8.1.4 Conclusion – Philo and Crucifixion 188
8.2 Chariton 189
8.2.1 The Suspension of Theron 189
8.2.2 The Suspension of Chaereas and His Cellmates 190
8.2.3 A Recapitulation of the Suspensions 191
8.2.4 Chariton’s Use of σταυρός 192
8.2.5 Conclusion – Chariton and Crucifixion 194
8.3 Conclusion – Philosophical and Poetical Literature of the Roman Era 194

9 Conclusion – The Greek Literature 195
9.1 The Terminology 195
9.1.1 The Verbs 195
9.1.2 The Nouns 198
9.1.3 The Terminological Problem 200
9.2 The Punishment  200

CHAPTER THREE – LATIN LITERATURE205
1 Historians 206
1.1 Gaius Iulius Caesar 206
1.2 Gaius Sallustius Crispus 207
1.3 Titus Livius 208
1.3.1 The Case Against Horatius 208
1.3.2 Livy’s Use of crux 211
1.3.3 Conclusion – Livy 214
1.4 Valerius Maximus 214
  1.4.1 Conclusion – Valerius Maximus 217
1.5 Cornelius Tacitus  217
1.5.1 Tacitus’ Use of Assumed Crucifixion Terminology 217
1.5.2 Conclusion – Tacitus 223
1.6 Gaius Suetonius Tranquillus 223
1.6.1 Suetonius Use of crux and Accompanying Verbs 223
1.6.2 The Ancient Custom 226
1.6.3 Conclusion – Suetonius 226
1.7 Clodius Licinius  227

2 Playwrights 228
2.1 Titus Maccius Plautus 228
2.1.1 Conclusion – Plautus 232
2.2 Publius Terentius Afer 233

3 Rhetorical Texts 233
3.1 Marcus Tullius Cicero 233
3.1.1 Cicero’s Oration Against Gaius Verres 234
3.1.2 Cicero’s Defense of Rabirius 240
3.1.3 Conclusion – Cicero 242
3.2 Lucius Annaeus Seneca (the Elder) 242
3.3 Lucius Annaeus Seneca (the Younger) 244
3.3.1 Conclusion – Seneca the Younger 250
3.4 Gaius Plinius Secundus 251
3.5 Marcus Fabius Quintilianus 253
3.6 Quintus Curtius Rufus 254

4 Poetry 255
4.1 Gaius Valerius Catullus 255
4.2 Quintus Horatius Flaccus 256
4.3 Publius Ovidius Naso 256
4.4 Marcus Valerius Martialis 257
4.5 Decimus Iunius Iuvenalis 258

5 Inscription259

6 Conclusion – The Latin Literature 262
6.1 The Terminology 262
6.2 The Punishment 265

CHAPTER FOUR – THE OLD TESTAMENT AND
RELATED LITERATURE 269
1The Old Testament 271
1.1 Genesis 271
1.2 Numeri 274
1.3 Deuteronomy 277
1.4 Joshua 278
1.5 The Books of Samuel 280
1.6 Ezra 284
1.7 Esther 286
1.8 Lamentation 289

2 The Deuterocanonical Texts 291

3 The Dead Sea Scrolls 291

4 The Apocryphal Old Testament 295

5 Conclusion – Old Testament and Related Literature 296
5.1 The Terminology 296
5.2 The Punishment 299

CHAPTER FIVE – THE EXECUTION OF JESUS 301
1 The Gospels 302
1.1 Jesus Foretells His Passion 302
1.2 To Carry One’s Own Cross 305
1.3 A People’s Call for Execution  307
1.4 The Road to Golgotha  309
1.5 The Execution 312
1.6 The Criminals  314
1.7 The Mocking of Jesus  315
1.8 The Death of Jesus  316
1.9 The Aftermaths of the Death of Jesus 318
2 Acts 320

3 The Epistles Attributed to Paul 321

4 The Epistles Not Attributed To Paul 325

5 Revelation 326

6 Conclusion – The Execution of Jesus 327

CHAPTER SIX – DISCUSSION WITH REFERENCE
LITERATURE AND SCHOLARS 331
1 Discussion One – The Definition of Crucifixion 331
1.1 An Execution 332
1.2 In the Strict Sense, an Execution 333
1.3 Not Necessarily an Execution 335
1.4 Uncertainty, but Nevertheless a Crucifixion 336
1.5 A Better Way: A Suspension Among Others 338
1.6 Conclusion – The Definition of Crucifixion 342

2 Discussion Two – The Terminology of Crucifixion 342
2.1 The Greek Terminology 343
2.1.1 ἀνασταυροῦν and ἀνασκολοπίζειν 343
2.1.2 σταυροῦν 346
2.1.3 σταυρὀς 349
2.1.4κρεμαννύναι 352
2.2 The Latin Terminology 353
2.3 The Hebrew-Aramaic Terminology 354
2.4 Conclusion – The Terminology of Crucifixion 356
2.4.1 Verbs of the σταυρ-Stem 356
2.4.2 ἀνασκολοπίζειν 357
2.4.3 σταυρός 358
2.4.4 κρεμαννύναι 359
2.4.5 crux 360
2.4.6 patibulum 360
2.4.7 The Hebrew-Aramaic Terminology 361
2.4.8 The Terminology of Crucifixion 361

3 Discussion Three – The Depiction of Crucifixion 362
3.1 The Scholarly Contributions 362
3.2 Evaluation of the Scholarly Contributions 369
3.3 A Depiction of Crucifixion 372

4 Test Case I – The Archaeological Challenge 373

5 Test Case II – Challenging the Basic Theory 374

CHAPTER SEVEN – ANSWERS TO THE BASIC QUESTIONS
OF THE INVESTIGATION 379

BIBLIOGRAPHY 383
1 Primary Sources (Texts and Translations) 383
2 Reference Works 396
3 Secondary Literature 400
4 Internet 413


Source / Πηγή: