Ο D. Robinson υποστηρίζει ότι στη μετάφραση, ο μέσος όρος είναι μια ενδιάμεση περιοχή μεταξύ οικειοποίησης και ξενισμού, πλούσια σε εναλλακτικές πρακτικές και στρατηγικές, όπου σχηματίζεται μια δυναμική ολίσθηση μεταξύ παραδοξότητας ή τραχύτητας και οικειότητας ή ελεύθερης ροής.
Στην ουσία με τους μέσους όρους και με την ισορροπημένη κίνηση κατά τη μεταφραστική διαδικασία ανάμεσα στην στατική παραδοξότητα του ξένου, που επιφέρει η ξενισμική μετάφραση, και στην στατική οικειότητα, που προξενεί η οικειοποιητική μετάφραση, προκαλείται μια δημιουργική κινητικότητα ή ολίσθηση μέσα από την οποία διατηρείται η αίσθηση ετερότητας του πρωτοτύπου και δίδεται η δυνατότητα για την επίτευξη μιας οικειότητας με αυτό, μιας δημιουργικής πρόσληψης του κειμένου.
Με άλλα λόγια οι μέσοι όροι ανακαλύπτουν και κρατούν άσβεστο το απομεινάρι της φωτιάς μέσα στη στάχτη του πρωτοτύπου και με αυτό λαμπαδιάζουν τη μετάφραση.
No comments:
Post a Comment