«Ever since Albert Schweitzer’s devastating critique of the "Liberal" Lives, it has been assumed that one of the surest ways to guard against domesticating Jesus is to stress his apocalyptic outlook. Jesus, it is emphasised, believed in an imminent and cataclysmic appearance of God, a judgment of humanity, and the dawn of a new age. I should perhaps make it clear from the start that I am wholly persuaded by the apocalyptic Jesus; there is clearly some element of the "here and now" in Jesus' message, but he clearly expected some dramatic divine intervention in the not too distant future. My question isn’t whether Jesus held an apocalyptic outlook, but whether the apocalyptic Jesus is really as alien to modern people as once he was.
Against this background, a non-apocalyptic Jesus sounds oddly complacent, stuck in an 80s time warp, when the only thing to rail about was conspicuous consumption and social inequalities. Of course, these things are important, and I don’t doubt that Jesus had something to say on the matter, but in a modern context these reconstructions seem to lack an important dimension. There is no point in teaching others to fiddle a better tune if Rome is about to burn all around you».
[«Από τότε που ο Albert Schweitzer άσκησε την καταλυτική του κριτική στους "Φιλελεύθερους" Βίους [ενν. του Ιησού], θεωρήθηκε ότι ένας από τους ασφαλέστερους τρόπους προστασίας του Ιησού από ευτελισμό είναι η έμφαση στην αποκαλυπτική του προοπτική. Ο Ιησούς, τονίζεται, πίστευε σε μια επικείμενη και κατακλυσμιαία εμφάνιση του Θεού, στην κρίση της ανθρωπότητας, και στην αυγή μιας νέας εποχής. Θα έπρεπε ίσως να διευκρινήσω εξαρχής ότι είμαι εντελώς πεπεισμένη από τον αποκαλυπτικό Ιησού· υπάρχει σαφώς κάποιο στοιχείο του "εδώ και τώρα" στο μήνυμα του Ιησού, αλλά σαφώς περίμενε κάποια δραματική θεϊκή παρέμβαση στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Το ζήτημα κατ' εμέ δεν είναι το αν ο Ιησούς είχε μια αποκαλυπτική προοπτική, αλλά αν ο αποκαλυπτικός Ιησούς είναι πράγματι τόσο ξένος στους σύγχρονους ανθρώπους όπως ήταν κάποτε.
Σε αντιδιαστολή με αυτό το σκηνικό, ο μη αποκαλυπτικός Ιησούς ακούγεται παράξενα εφησυχασμένος, κολλημένος σε μια στροφή του χρόνου της δεκαετίας του 1980, όταν το μόνο πράγμα για να αντιταχθεί κανείς ήταν η επιδεικτική κατανάλωση και οι κοινωνικές ανισότητες. Φυσικά, αυτά είναι σημαντικά ζητήματα, και δεν αμφισβητώ ότι ο Ιησούς είχε κάτι να για αυτό το ζήτημα, αλλά στην σημερινή πραγματικότητα φαίνεται να λείπει σε αυτές τις ανακατασκευές μια σημαντική διάσταση. Κάτι τέτοιο, όμως, θα ήταν εντελώς επουσιώδες».]
«The Relevance of an Apocalyptic Jesus»
[Η αναγκαιότητα ενός Αποκαλυπτικού Ιησού],
The Bible and Interpretation, February/Φεβρουάριος 2010.
No comments:
Post a Comment