Σιφρά, Κεντοσίμ: / Sifra, Qedoshim: What does profane the Name & its euphemisms? /Τι βεβηλώνει το Όνομα & τους ευφημισμούς του;

The correspondence of holiness to keeping the Ten Commandments is spelled out in the following amplification of Leviticus 19 in line with Exodus 20:

CXCIX:I

6. A. "And you shall not swear by my name falsely [and so profane the name of your God]:"

B. What is the point of Scripture?

C. Since it is said [in the Ten Commandments], "You shall not take the name of the Lord your God in vain" (Exod. 20:7), I might have supposed that one incurs liability only if he takes in vain the ineffable name of God. How do I know that all of the euphemisms for Gods name also are involved in a false oath?

D. Scripture says, "[And you shall not swear] by my name [falsely] [and so profane the name of your God],"

E. encompassing all names that I have.

7. A. " . .. and so profane the name of your God":

B. This teaches that a false oath is a profanation of Gods name.

The upshot is, to be holy means to be upright in oath taking, not to take God's name in vain. But there is more. Being "holy, like God" means to treat people fairly and justly.


– Sifra, Qedoshim 2.

Jacob Neusner,
Sifra: An Analytical Translation, vol. 3,
Atlanta, Georgia: Scholars Press, 1988,
pp./σσ. 103, 104.

Η αντιστοιχία αγιότητας στην τήρηση των Δέκα Εντολών εξαγγέλεται στην ακόλουθη ενίσχυση του Λευιτικού κεφ. 19 σε αρμονία με την Έξοδο κεφ. 20:

CXCIX:I

6. A. «Και δεν θα ορκιστείς στο όνομά μου ψευδώς [έτσι ώστε να βεβηλώσεις το όνομα του Θεού σου]:»

B. Ποιο είναι το νόημα της Γραφικής περικοπής;

C. Εφόσον λέγεται [στις Δέκα εντολές], «Δεν θα λάβεις το όνομα του Κυρίου του Θεού σου μάταια» (Εξ 20:7), θα μπορούσα να υποθέσω ότι κάποιος φέρει υπαιτιότητα μόνο όταν λαβαίνει μάταια το άρρητο όνομα του Θεού. Πώς ξέρω ότι όλοι οι ευφημισμοί για το όνομα του Θεού συμπεριλαμβάνονται στον ψευδή όρκο;

D. Η Γραφική περικοπή λέει: «[Και δεν θα ορκιστείς] στο όνομά μου [ψευδώς] [έτσι ώστε να βεβηλώσεις το όνομα του Θεού σου],»

E. εμπερικλείοντας όλα τα ονόματα που έχω.

7. A. «... κι έτσι να βεβηλώσεις το όνομα του Θεού σου»:

B. Αυτό διδάσκει ότι ο ψευδής όρκος είναι βεβήλωση του ονόματος του Θεού.

Η κατάληξη είναι ότι το να είσαι άγιος σημαίνει να είσαι δίκαιος όταν δίνεις όρκο, όχι το να λαβαίνεις το όνομα του Θεού μάταια. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Το να είναι κανείς "άγιος, σαν τον Θεό" σημαίνει να συμπεριφέρεται στους ανθρώπους αμερόληπτα και δίκαια.

– Σιφρά, Κεντοσίμ 2.

* Jacob Neusner,
Judaism when Christianity began: A survey of belief and practice
[Ο Ιουδαϊσμός όταν ξεκίνησε ο Χριστιανισμός: Διερεύνηση του πιστεύω και της πρακτικής],
Westminster John Knox Press, 2002,
p./σ. 46.