«The change from Sabbath to Sunday did not come about at the beginning of Christianity by the authority of Christ or the Apostles who allegedly chose the first day of the week as the new Christian Sabbath to celebrate Christ's resurrection. Rather the change began about a century after Christ's death during the reign of the Roman Emperor Hadrian (about A. D. 135), as a result of an interplay of political, social, pagan and religious factors to be mentioned shortly. Essentially, it was the necessity to avoid the repressive anti-Jewish and anti-Sabbath legislation promulgated in A. D. 135 by Emperor Hadrian that caused the Bishop of Rome to pioneer the change from Sabbath to Sunday and from Passover to Easter-Sunday. These changes were designed to show the Christian separation and differentiation from the Jews at a time when Jewish religious practices were outlawed by the Roman government.
The implications of this conclusion is that the change from Saturday to Sunday was not merely a change of names or numbers, but a change of meaning, authority, and experience.»
«Η αλλαγή από το Σάββατο στην Κυριακή δεν προέκυψε στην αρχή της Χριστιανοσύνης με την εξουσία του Χριστού ή των Αποστόλων οι οποίοι υποτίθεται ότι επέλεξαν την πρώτη μέρα της εβδομάδας ως το νέο χριστιανικό Σάββατο για τον εορτασμό της ανάστασης του Χριστού. Μάλλον η αλλαγή ξεκίνησε περίπου έναν αιώνα μετά το θάνατο του Χριστού κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αδριανού (περ. 135 μ.Χ.), ως αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης πολιτικών, κοινωνικών, παγανιστικών και θρησκευτικών παραγόντων για να αναφερθούμε εν συντομία. Κατ' ουσίαν, ήταν η ανάγκη να αποφευχθεί η καταπιεστική αντιϊουδαϊκή και αντισαββατική νομοθεσία που θεσπίστηκε το 135 μ.Χ. από τον Αυτοκράτορα Αδριανό που οδήγησε τον Επίσκοπο Ρώμης να καινοτομίσει αλλάζοντας το Σάββατο σε Κυριακή και το ιουδαϊκό Πάσχα σε χριστιανικό Πάσχα-Κυριακή. Οι αλλαγές αυτές αποσκοπούσαν στην ανάδειξη του διαχωρισμού και της διαφορετικότητας των Χριστιανών από τους Ιουδαίους σε μια περίοδο κατά την οποία οι ιουδαϊκές θρησκευτικές πρακτικές είχαν τεθεί εκτός νόμου από τη ρωμαϊκή κυβέρνηση.
Από το συμπέρασμα αυτό συνάγεται ότι η αλλαγή από το Σάββατο στην Κυριακή δεν ήταν απλώς μια αλλαγή σε ονόματα ή αριθμούς, αλλά μια αλλαγή νοήματος, εξουσίας και εμπειρίας».
* Samuele Bacchiocchi, *
«From Sabbath To Sunday: How Did It Come About?»
[«Από το Σάββατο στην Κυριακή: Πώς Προέκυψε η Αλλαγή;»],
Endtime Issues No./Αρ. 64, 1 March/Μάρτιος 2001,
pp./σσ. 5, 6.
[English/Αγγλικά, PDF]
1 comment:
Τι βλέπουν τα δόλια τα ματάκια μας...
"μηκέτι σαββατίζοντες, αλλά κατά Κυριακήν ζωή ζώντες" (Ιγνάτιος Αντιοχείας, PG5,669ΑB).
Άλλωστε:
"οι Ιουδαίοι καταδίωκαν τον Ιησού και ζητούσαν να τον σκοτώσουν, γιατί έκανε τα έργα αυτά το Σάββατο" (Ιω. 5,16-17).
"το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο· όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο": (Μκ 20,27)
"ο Υιός του Ανθρώπου εξουσιάζει και το Σάββατο" (Μκ 2,28).
"Εις μίαν σαββάτων … αναστήθηκε" (Μθ 28,1–6)
"Τη μία σαββάτων ... ήλθε ο Ιησούς" (Ιω 20,19)
"Κατά την Κυριακή ημέρα ήλθε σ’ εμένα το Πνεύμα" (Απ. 1,10)
κ.λπ. κ.λπ.
Σίγουρα δύσκολο έργο να εφεύρει κανείς τρόπους να διασώσει από την εξαφάνιση ιουδαιοχριστιανικές θρησκευτικές ομάδες όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Post a Comment