Genesis 2:17: What was the the tree of knowledge of good and evil? /Γένεση 2:17: Τι σήμαινε το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού;

William Blake,
The Temptation and Fall of Eve

Genesis 2:7 ftn. / Γένεση 2:7 υποσημ.

The Jerusalem Bible / Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (1966)

“This knowledge is a privilege which God reserves to himself and which man, by sinning, is to lay hands on, 3:5, 22. Hence it does not mean omniscience, which fallen man does not possess; nor is it moral discrimination, for unfallen man already had it and God could not refuse it to a rational being. It is the power of deciding for himself what is good and what is evil and of acting accordingly, a claim to complete moral independence by which man refuses to recognise his status as a created being. The first sin was an attack on God’s sovereignty, a sin of pride.”

«Αυτή η γνώση είναι ένα προνόμιο το οποίο ο Θεός κρατάει για τον εαυτό του και το οποίο ο άνθρωπος με το αμάρτημά του επιθυμεί να σφετεριστεί, 3:5, 22. Άρα, δεν σημαίνει παντογνωσία, την οποία ο ξεπεσμένος άνθρωπος δεν διαθέτει, ούτε είναι η ηθική διάκριση, διότι ο άνθρωπος την είχε ήδη προτού πέσει, και διότι ο Θεός δεν θα την αρνούνταν σε ένα λογικό ον. Είναι η εξουσία να αποφασίζει ο ίδιος τι είναι καλό και τι είναι κακό και να ενεργεί ανάλογα, μια αξίωση για πλήρη ηθική ανεξαρτησία, μέσω της οποίας ο άνθρωπος αρνείται να αναγνωρίσει τη θέση του ως δημιουργημένου όντος. Η πρώτη αμαρτία αποτελούσε επίθεση στην κυριαρχία του Θεού, ήταν μια αμαρτία υπερηφάνειας».