«Tous les renseignements que nous donnons sur la vie et les travaux de Bryennios nous ont été obligeamment communiqués par son secrétaire. L'éminent prélat est né à Constantinople en 1833. Il fit ses études de théologie au grand séminaire de cette ville, et, après les avoir brillamment terminées, alla pendant quatre ans et demi suivre les cours des Universités allemandes les plus célèbres, entre autres Leipzig, Berlin et Munich. Nommé à son retour professeur d'histoire ecclésiastique dans ce même séminaire dont il avait été pendant cinq ans l'élève, il fut bientôt choisi pour en être le directeur. En même temps, il devenait Doyen de l'école du Phanar, à laquelle est adjointe la célèbre et riche bibliothèque du Saint-Sépulcre. Dès lors (1868), le jeune professeur montra dans ces diverses charges l'esprit le plus éclairé, la science la plus sûre et aussi le libéralisme le plus vrai. Placé à la tête du mouvement de réforme ecclésiastique, il partagea avec Mgr Jean Anastasiadès, métropolitain de Césarée, l'honneur de repiésenter l'Église de Constantinople au congrès des Vieux Catholiques tenu à Bonn en 1872.C'est pendant ce séjour à Bonn qu'il fut nommé métropolitain de Serres (Macédoine). Enfin, deux ans après, il était promu à la direction du diocèse le plus important du patriarcat œcuménique, celui de Nicomédie. Nous ne pouvons donner ici la liste des ouvrages du savant évèque, dont les efforts, nous en avons la ferme espérance, finiront par susciter dans l'Église d'Orient une phalange de savants unissant une piété profonde à la claire intelligence des transformations que la société moderne exige des anciennes Églises. Nous ne pouvons cependant passer sous silence le beau travail que Bryennios a publié en 1882 et intitulé : Examen et réfutation de la lettre encyclique du pape Léon XIII. 1 vol. in 8°, Constantinople, 1882.»
«Όλες οι πληροφορίες που διαθέτουμε για τη ζωή και το έργο του Βρυέννιου παραχωρήθηκαν ευγενώς από τον γραμματέα του. Ο διαπρεπής ιεράρχης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1833. Σπούδασε θεολογία στην ιερατική σχολή της πόλης, και, αφού ολοκλήρωσε επιτυχώς τις σπουδές του, συνέχισε την πορεία του για τέσσερα έτη και έξι μήνες στα πιο διάσημα πανεπιστήμια της Γερμανίας, συμπεριλαμβανομένων της Λειψίας, του Βερολίνου και του Μονάχου. Όταν επέστρεψε διορίστηκε καθηγητής εκκλησιαστικής ιστορίας στην ίδια σχολή που φοίτησε επί πέντε χρόνια, στην οποία σύντομα διορίστηκε διευθυντής. Παράλληλα, έγινε κοσμήτορας της Σχολής του Φαναρίου, η οποία συνορεύει με τη διάσημη και πλούσια βιβλιοθήκη του Παναγίου Τάφου. Στη συνέχεια (1868), ο νεαρός καθηγητής επέδειξε στις διάφορες ευθύνες που ανέλαβε, τον πιο φωτισμένο νου, την πιο αξιόπιστη επιστήμη και τον πιο αληθή φιλελευθερισμό. Τέθηκε επικεφαλής ενός κινήματος μεταρρύθμισης της εκκλησίας, σε συνεργασία με τον επίσκοπο Ιωάννη Αναστασιάδη, μητροπολίτη Καισαρείας, επίτιμου εκπροσώπου της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως στο συνέδριο των Παλαιοκαθολικών που πραγματοποιήθηκε στη Βόννη το 1872. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Βόννη διορίστηκε μητροπολίτης Σερρών (Μακεδονία). Εντέλει, δύο χρόνια αργότερα προήχθη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην σημαντικότερη επισκοπή του, της Νικομήδειας. Δεν είναι δυνατόν να παραθέσουμε τον κατάλογο των έργων αυτού του πολυμαθή επισκόπου, του οποίου οι προσπάθειες, έχουμε τη στέρεη ελπίδα, θα οδηγήσουν τελικά ένα πλήθος επιστημόνων της Ανατολικής Εκκλησίας σε ευσέβεια θεμελιωμένη στην σαφή κατανόηση της αναμόρφωσης που απαιτεί η σύγχρονη κοινωνία από τις αρχαιότερες εκκλησίες. Δεν μπορούμε, όμως, να αγνοήσουμε το εξαιρετικό έργο του Βρυέννιου που δημοσιεύτηκε το 1882 με τίτλο: Έλεγχος και ανασκευή της εγκυκλίου επιστολής του Πάπα Λέοντα ΙΓ'. 1 τομ. σε 8°, Κωνσταντινούπολη, 1882».
* Paul Sabatier,
La Didachè or L'Enseignement des Douze Apôtres *
[Η Διδαχή ή Η Διδασκαλία των Δώδεκα Αποστόλων],
Paris: Librairie Fischbacher, 1885,
pp./σσ. 1, 2.
[French-Greek/Γαλλικά-Ελληνικά, PDF]
See also: / Βλέπε επίσης:
* Aaron Milavec,
The Didache: Faith, Hope, & Life of the Earliest Christian Communities, 50-70 C.E.
[Η Διδαχή: Η Πίστη, η Ελπίδα & η Ζωή των Πρωιμότερων Χριστιανικών Κοινοτήτων, 50-70 Κ.Χ.],
Paulist Press, 2003,
p./σ. 3.
No comments:
Post a Comment