«The radicals claim, in general, that the Canon was not completed till about 100 B. C, and in particular:
1. That the first six books, that is, the Pentateuch and Joshua, were composed by at least a dozen redactors out of five or more other books (J, E, D, H, and P), which were written from 900 to 450 B.C.; although, with the exception of Ezra, the authors and redactors of these five books are alike unknown to history, either as to name, time or provenance. The sources of their information are also unknown to history, and consequently no one can rely upon the veracity of any statement in the Hexateuch. The books of Moses are simply a mythical and confused account of the origin of the people and institutions of Israel.
2. That the book of Judges is "hardly strictly history" but "probably traditions preserved among the individual tribes"; and that it was put in its present form "by a hand dependent on P," i.e., after 450 B.C. Most of the critics now admit that the larger part of the books of Samuel and Kings is from original sources written at the time of, or shortly after, the events recorded in them. Ruth and Esther are romances, idylls, or historical novels. Chronicles, Ezra, and Nehemiah have some historical matter; the rest was invented for one purpose or another, mostly to exalt the priestly caste.
3. As to Hosea, Amos, Obadiah, Nahum, Habakkuk, Zephaniah, Haggai, Malachi, Ezekiel, and most of Jeremiah, the conclusions of the radical critics as to authorship and date are not very different from those of the conservatives. Jonah and Joel are placed after the captivity; Micah and Zechariah are divided into three parts and scattered over three or more centuries. Isaiah has a dozen or more authors, scattered over four centuries. In all the books anything looking like a prediction is ruthlessly cut out and attributed to some unknown redactor of an age at, or after, the event. Daniel, because of its apocalypses, is placed about the middle of the second century B.C.
4. As to the other books, the radical critics are united in declaring that the Lamentations was not written by Jeremiah, nor the Proverbs, Ecclesiastes and the Song of Songs by Solomon. Some parts of Proverbs and all of Ecclesiastes are by many assigned to Persian or Greek times. As to the Psalms, most of the critics now deny that David wrote any of them, and many critics put the Psalms after the captivity and assign many of them to Maccabean times. Job is generally assigned to the sixth century B.C.
On the other hand, the conservative position is, in general, that the Canon of the books of the Old Testament was completed in the fifth century B. C., before the succession of the prophets ceased. As to the particular portions of the Old Testament, their view is:
1. That the Pentateuch as it stands is historical and from the time of Moses; and that Moses was its real author, though it may have been revised and edited by later redactors, the additions being just as much inspired and as true as the rest.
2. That Joshua, Judges, Ruth, Samuel, and Kings were composed from original and trustworthy sources; though, in the case at least of Kings, they were not completed till about 575 B.C.
3. That the prophets Hosea, Joel, Amos, Jonah, Micah, and Isaiah were all written about or before 700 B.C.; Obadiah, Nahum, Habakkuk, and Zephaniah before 600 B.C.; Jeremiah, Lamentations, and Ezekiel, between 650 and 550 B.C.; Daniel, Haggai and Zechariah between 550 and 500 B.C.; and Malachi in the fifth century B.C.
4. That there is good and sufficient reason for concluding that the headings of the Psalms are as a whole correct; that it is probable that all of the Psalms were written before 400 B.C.; that Ecclesiastes and the Song of Songs and most of the book of Proverbs may, for all we know, have been written by Solomon; that Esther, Ezra-Nehemiah and Chronicles were written before 400 B.C; and Job at 550 B.C., or earlier.»
* Robert Dick Wilson *,
A Scientific Investigation of the Old Testament,
The Sunday School Times Company, 1926/Moody Press, 1959/
Muschamp Press, 2008,
pp. 9-12.
«Οι ριζοσπαστικοί ισχυρίζονται, γενικά, ότι ο Κανόνας δεν ολοκληρώθηκε μέχρι περίπου το 100 π.Χ., και συγκεκριμένα:
1. Ότι τα πρώτα έξι βιβλία, δηλαδή, η Πεντάτευχος και ο «Ιησούς του Ναυή» συντέθηκαν από τουλάχιστον δώδεκα εκδότες, από πέντε ή περισσότερα αλλά βιβλία (J, E, D, H, και P), τα οποία συνεγράφησαν από το 900 έως το 450 π.Χ., παρόλο που, με εξαίρεση τον Έσδρα, οι συγγραφείς και οι εκδότες αυτών των πέντε βιβλίων είναι το ίδιο άγνωστοι στην ιστορία ως προς το όνομα, χρόνο ή προέλευση. Οι πηγές των πληροφοριών τους είναι επίσης άγνωστες στην ιστορία και συνεπώς κανείς δεν μπορεί να βασιστεί στην αξιοπιστία οποιασδήποτε δήλωσης της Εξατεύχου. Τα βιβλία του Μωυσή είναι απλά μία μυθολογική και μπερδεμένη αφήγηση της προέλευσης του λαού και των διατάξεων του Ισραήλ.
2. Ότι το βιβλίο των Κριτών «μετά βίας αποτελεί καθαρή ιστορία», αλλά «πιθανώς παραδόσεις διατηρημένες ανάμεσα στις μεμονωμένες φυλές», και ότι πήρε τη σημερινή του μορφή «από ένα χέρι εξαρτημένο από το χειρόγραφο P», με αλλά λόγια μετά το 450 π.Χ. Η πλειοψηφία των κριτικών τώρα παραδέχεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των βιβλίων Σαμουήλ και Βασιλέων είναι από γνήσιες πηγές καταγραμμένες την περίοδο ή λίγο μετά τα γεγονότα που περιγράφουν. Τα βιβλία Ρουθ και Εσθήρ είναι ρομαντικές ιστορίες, ειδύλλια ή ιστορικά μυθιστορήματα. Τα βιβλία Χρονικών, Έσδρα και Νεεμία έχουν κάποια ιστορικά στοιχεία. Τα υπόλοιπα δημιουργήθηκαν για τον ένα ή τον άλλο λόγο, κυρίως για να εξυψώσουν την ιερατική κάστα.
3. Όσον αφορά στους Ωσηέ, Αμώς, Αβδιού, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφονία, Αγγαίο, Μαλαχία, Ιεζεκιήλ και το μεγαλύτερο μέρος του Ιερεμία, τα συμπεράσματα των ριζοσπαστικών κριτικών που αφορούν στη συγγραφή και στη χρονολόγηση δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτά των συντηρητικών. Ο Ιωνάς και ο Ιωήλ τοποθετούνται μετά την αιχμαλωσία. Ο Μιχαίας και ο Ζαχαρίας διαιρούνται σε τρία μέρη και διασκορπίζονται σε τρεις ή περισσότερους αιώνες. Ο Ησαΐας έχει δώδεκα ή περισσότερους συγγραφείς, διασκορπισμένους σε τέσσερις αιώνες. Σε όλα τα βιβλία οτιδήποτε μοιάζει με πρόβλεψη, αυστηρώς αποκλείεται και αποδίδεται σε κάποιον άγνωστο εκδότη της εποχής ή μεταγενέστερης του γεγονότος. Το βιβλίο του Δανιήλ λόγω των αποκαλύψεων του, τοποθετείται περίπου στα μέσα του δευτέρου αιώνα π.Χ.
4. Όσον αφορά στα αλλά βιβλία, οι ριζοσπαστικοί κριτικοί ομόφωνα δηλώνουν ότι οι Θρήνοι δεν συνεγράφησαν από τον Ιερεμία, ούτε οι Παροιμίες, ο Εκκλησιαστής και το Άσμα Ασμάτων από τον Σολομώντα. Μερικά μέρη των Παροιμιών και ολόκληρος ο Εκκλησιαστής προσδιορίζονται από πολλούς κατά τους περσικούς και τους ελληνιστικούς χρόνους. Όσο για τους Ψαλμούς, οι περισσότεροι κριτικοί τώρα αρνούνται ότι ο Δαυίδ συνέγραψε έστω μέρος τους, και πολλοί κριτικοί τοποθετούν τους Ψαλμούς μετά την αιχμαλωσία και αποδίδουν πολλούς από αυτούς στην περίοδο των Μακκαβαίων. Το βιβλίο του Ιώβ γενικά τοποθετείται στον έκτο αιώνα π.Χ.
Από την άλλη μεριά, η συντηρητική θέση είναι, γενικά, ότι ο Κανόνας των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης είχε συμπληρωθεί τον πέμπτο αιώνα π.Χ. πριν τον τερματισμό της διάδοχης των προφητών. Όσο για συγκεκριμένα τμήματα της Παλαιάς Διαθήκης, οι απόψεις τους είναι:
1. Ότι η Πεντάτευχος όπως υπάρχει είναι ιστορική και είναι από την εποχή του Μωυσή, και ότι ο Μωυσής ήταν ο πραγματικός της συγγραφέας μολονότι είναι πιθανό να έχει αναθεωρηθεί και διορθωθεί από μεταγενέστερους εκδότες, με τις προσθήκες να είναι εξίσου θεόπνευστες και αληθινές όπως η υπόλοιπη.
2. Ότι τα βιβλία Ιησούς του Ναυή, Κριτές, Ρουθ, Σαμουήλ και Βασιλέων συντέθηκαν από γνήσιες και αξιόπιστες πηγές, μολονότι, στην περίπτωση τουλάχιστον του βιβλίου των Βασιλέων, δεν είχαν ολοκληρωθεί πριν το 575 π.Χ. περίπου.
3. Ότι τα βιβλία των προφητών Ωσηέ, Ιωήλ, Αμώς, Ιωνάς, Μιχαίας και Ησαΐας όλα γράφτηκαν περίπου ή πριν το 700 π.Χ. Τα βιβλία Αβδιού, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφονίας πριν το 600 π.Χ., Ιερεμίας, Θρήνοι και Ιεζεκιήλ μεταξύ 650 και 550 π.Χ., Δανιήλ, Αγγαίος και Ζαχαρίας μεταξύ 550 και 500 π.Χ. Και το βιβλίο του Μαλαχία τον 5ο αιώνα π.Χ.
4. Ότι υπάρχουν εύλογες και επαρκείς αιτίες για να συμπεράνουμε ότι οι επικεφαλίδες των Ψαλμών είναι ως σύνολο σωστές, ότι είναι πιθανό όλοι οι Ψαλμοί να γράφτηκαν πριν το 400 π.Χ., ότι ο Εκκλησιαστής και το Άσμα Ασμάτων και το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου των Παροιμιών μπορεί, απ’ ότι ξέρουμε, να έχει γραφτεί από τον Σολομώντα. Ότι τα βιβλία Εσθήρ, Έσδρα, Νεεμία και Χρονικών γράφτηκαν πριν το 400 π.Χ. και το βιβλίο του Ιώβ το 550 π.Χ. ή νωρίτερα».
* Ρόμπερτ Ντικ Γουίλσον,
Μια Επιστημονική Έρευνα της Παλαιάς Διαθήκης,
Υπό έκδοση, μετάφραση Ευάγγελος Προκοπίου,
σσ. vi-viii.
No comments:
Post a Comment