Μια εβδομηκόντεια ασυνέπεια; ὁ ὤν ή ὁ ἐσόμενος, [ἐγώ] εἰμι ή [ἐγώ] ἒσομαι; / A Septuagintal inconsistency? ὁ ὤν [the he-being] or ὁ ἐσόμενος [the will-be he-being], [ἐγώ] εἰμι [I am] or [ἐγώ] ἒσομαι [I will be]?

καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν,
καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς θεόν,
λέγει κύριος

וְהָ֥יוּ לִ֣י לְעָ֗ם
וַֽאֲנִי֙ אֶהְיֶ֤ה לָהֶם֙ לֵֽאלֹהִ֔ים
נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה

Ιεζεκιήλ / Ezekiel 14:11

εἶπεν δὲ <ὁ θεὸς Μωυσεῖ λέγων ὅτι>
῎Εσομαι μετὰ σοῦ

וַיֹּ֨אמֶר֙ כִּֽי־
אֶֽהְיֶ֣ה עִמָּ֔ךְ

 Έξοδος / Exodus 3:12

καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Μωυσῆν
᾿Εγώ εἰμι ὁ ὤν·
καὶ εἶπεν Οὕτως ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ
῾Ο ὢν ἀπέσταλκέν με πρὸς ὑμᾶς.

וַיֹּ֤אמֶר אֱלֹהִים֙ אֶל־מֹשֶׁ֔ה
אֶֽהְיֶ֖ה אֲשֶׁ֣ר אֶֽהְיֶ֑ה
וַיֹּ֗אמֶר כֹּ֤ה תֹאמַר֙ לִבְנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל
אֶֽהְיֶ֖ה שְׁלָחַ֥נִי אֲלֵיכֶֽם׃

Έξοδος / Exodus 3:14