Today it is difficult to separate "myth" from "religion", so anything that is "religious" tends to be viewed as "myth" rather than "history". If the reality of God is allowed, and if the concept of His intrusion into history (if one can call it that) is permitted, then there is still the problem of the Bible as the word of that God. The question could be put this way: How much of the Bible is still myth in contrast to history inasmuch as it is a product of human reflection?
Σήμερα είναι δύσκολο να διαχωριστεί ο «μύθος» από τη «θρησκεία» κι έτσι οτιδήποτε είναι «θρησκευτικό» τείνει να θεωρείται «μύθος» μάλλον παρά «ιστορία». Αν ο Θεός ως πραγματικότητα είναι παραδεκτός και αν η ιδέα της παρέμβασής Του στην ιστορία (αν μπορεί να το πει κανείς έτσι) είναι επιτρεπτή, τότε ακόμη υφίσταται το πρόβλημα της Βίβλου ως του λόγου του Θεού. Το ερώτημα θα μπορούσε να τεθεί ως εξής: Πόσο μέρος της Βίβλου εξακολουθεί να είναι μύθος σε αντιδιαστολή με την ιστορία στο βαθμό που αυτή αποτελεί προϊόν ανθρώπινης σκέψης;
2 comments:
Αμάν με αυτή τη "συνάφεια"!
Έχει κολλήσει η βελόνα στη θεολογική σχολή και το context το λένε "συνάφεια".
Στη γλωσσολογία context είναι το περικείμενο ή το συγκείμενο. Η συνάφεια είναι άμα θες να μετρήσεις πόσο κολλάει το μέλι στο βάζο.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%AC%CF%86%CE%B5%CE%B9%CE%B1
Ευχαριστώ για το σχολιασμό σας.
Εντούτοις, δεν πρόκειται για κείμενο γλωσσολογίας. Ο όρος "συνάφεια" σημαίνει κατά βάση "άμεση σχέση, λογική σύνδεση γεγονότων, καταστάσεων ή φαινομένων" και με αυτή την έννοια τον χρησιμοποίησα στην απόδοση του αγγλικού όρου "context" (με την εξής έννοια: "the interrelated conditions in which something exists or occurs").
Post a Comment