These dominant forms of Judaism and Christianity determined which sources were transmitted from antiquity, and thus they profoundly influenced the formative tradition of Western culture. For the historian of antiquity, this situation produces a closed circle in two respects:
a. The actual textual corpus is "filtered." What was transmitted to the present was for the most part such as reinforced the claims and position of the eventually dominant varieties of Christianity and Judaism. Concepts like canon, apostolic authority, and oral Torah provided an ideological underpinning for this endeavour. The books that survived were those visible through the spectacles of orthodoxy, and they were often, through one strategy or another, provided with the imprimatur of divine authority.
b. The preserved data are themselves selected by the orthodoxies of a period later than that of their creation, and scholars perceive in them evidence that accords with and buttresses those orthodoxies. Indeed, it is those orthodoxies that have formed the cultural context of the scholars' own days, for, to a great extent, the scholars' contemporary cultural context determines what they perceive. Consequently, they tend to privilege the elements that are in focus through those particular "spectacles," even if other phenomena are present in the same data. This selectivity is, for the most part, not deliberate.
Αυτές οι κυρίαρχες μορφές ιουδαϊσμού και χριστιανισμού καθόρισαν ποιες πηγές θα μεταδοθούν από την αρχαιότητα και έτσι επηρέασαν βαθιά τη διαμορφωτική παράδοση του δυτικού πολιτισμού. Για τον ιστορικό που μελετάει την αρχαιότητα, η κατάσταση αυτή δημιουργεί ένα κλειστό κύκλο με δύο σημεία αναφοράς:
α. Το κειμενικό corpus καθαυτό έχει «φιλτραριστεί». Αυτό που μεταδόθηκε τελικά ως την εποχή μας ήταν ως επί το πλείστον ό,τι θα ενίσχυε τους ισχυρισμούς και τη θέση των τελικά κυρίαρχων μορφών χριστιανισμού και ιουδαϊσμού. Έννοιες όπως ο κανόνας, η αποστολική αυθεντία και η προφορική Τορά παρείχαν το ιδεολογικό υπόστρωμα για την ανάπτυξη αυτού του εγχειρήματος. Τα βιβλία που επέζησαν ήταν όσα μπορούσαν να ιδωθούν μέσα από το πρίσμα της ορθοδοξίας και συχνά παρέχονταν, μέσω της μιας στρατηγικής ή της άλλης, με την επικύρωση της θεϊκής εξουσίας.
β. Τα δεδομένα που διασώθηκαν έχουν επιλεχθεί καθαυτά από τις ορθοδοξίες που ήταν μεταγενέστερες από εκείνες της περιόδους συγγραφής τους και οι μελετητές προσλαμβάνουν από αυτά στοιχεία που εναρμονίζονταν και υποστήριζαν αυτές τις ορθοδοξίες. Πράγματι, αυτές οι ορθοδοξίες είναι που διαμόρφωσαν το πολιτιστικό πλαίσιο των ημερών που έζησαν οι ίδιοι οι μελετητές, διότι, σε μεγάλο βαθμό, το σύγχρονό τους πολιτιστικό πλαίσιο καθόρισε αυτά που προσλάμβαναν. Κατά συνέπεια, τείνουν να ευνοούν τα στοιχεία που βρίσκονται στο επίκεντρο μέσα από το δικό τους πρίσμα, έστω κι αν υφίστανται και άλλα φαινόμενα στα ίδια δεδομένα. Η επιλεκτικότητα αυτή, ως επί το πλείστον, δεν ήταν εκ προθέσεως.
No comments:
Post a Comment